NUGGETS – zoektocht naar onbekende goudklompjes uit de pophistorie, vrij 14 oktober 22-23 u + ma 17 oktober 22-23 u (hh)
Average White Band – Let’s Go Round Again (1980)
Del Shannon – Keep Searchin’ (We’ll Follow The Sun) (1964)
Alquin – I Wish I Could (1972)
Gigliola Cinquetti – Non Ho L’eta (1964)
Steve Rowland & The Family Dogg – Sweet America (1972)
The Tornadoes – Chasing Moonbeams (1962)
Seemon & Marijke – I Saw You (1972)
Albert King – Born Under A Bad Sign (1967)
David Castle – Loneliest Man On The Moon (1977)
Verdelle Smith – Tar And Cement (1966)
Blood, Sweat & Tears – Go Down Gamblin’ (1971)
Felice Taylor – It May Be Winter Outside (But In My Heart It’s Spring) (1966)
Sam Fonteyn – School’s Out (1971)
Big Brother & The Holding Company – Down On Me (1967)
Alquin – I Wish I Could:
Begin jaren zeventig was de aandacht met betrekking tot symfonische muziek met name op Engeland gericht. Niet geheel ten onrechte, want bands als Pink Floyd, Genesis, Yes, Jethro Tull en King Crimson brachten het éné naar het andere schitterende album uit. Maar toch schudde Nederland ook aan de symfoboom; denk aan Focus, Supersister, Solution, Kayak en Alquin.
De laatste was in 1971 begonnen als Threshold Fear en had een single uitgebracht: Sally Saddlepain. Een grappig instrumentaaltje, maar indien zij op deze weg waren doorgegaan hadden we never nooit meer iets van hen vernomen. Ze veranderde hun naam naar Alquin; naar het Alcuinklooster waar de band repeteerde. Een jaar later zag het debuutalbum Marks het levenslicht. Dat was even andere koek; een heel gevarieerd album met een vleugje jazz. Het leverde hen interesse vanuit het buitenland op, waardoor de opvolger Mountain Queen in Londen kon worden opgenomen met Derek Lawrence; de producer van Deep Purple. In alle eerlijkheid moet ik wel bekennen dat zanger Michel van Dijk (vanaf het derde album Nobody Can Wait Forever) een veel betere zanger mét een uitstekende beheersing van de Engelse taal was.
Seemon & Marijke – I Saw You:
Het duo bestond uit Simon Posthuma (vader van Douwe Bob) en Marijke Koger. Samen waren ze ook een onderdeel van de Nederlandse kunst- en ontwerpgroep The Fool, genoemd naar de tarotkaart. Ze werden in 1966 ontdekt door een fotograaf tijdens een verblijf in een commune op Ibiza. De foto’s van de kleding werden gepubliceerd in The Times en ze begonnen gezamenlijk een ontwerp-studio in London. En met groot succes! Zo waren ze onder andere verantwoordelijk voor de kleurrijke kleding van The Hollies op hun album Evolution, de kleding en hoesontwerp van The Move’s debuutalbum en de toneelkleding van Procol Harum en Cream, evenals diverse hoesontwerpen. Maar wellicht veel bekender is de kleding, ontwerpen en decoraties voor The Beatles in 1996 en 1967 en de muurschildering voor de musical Hair op Broadway.
Bovendien maakten ze twee (psychedelische folk) elpees; één als het The Fool-collectief en één als duo Seemon & Marijke. Het laatste album, Son Of America, werd geproduceerd door Graham Nash en bevatte gastbijdragen van Rita Coolidge, Joni Mitchell en Booker T. Jones. Dit album bevatte de single I Saw You, dat in 1971 een (inter)nationale hit werd.
Andere actuele programmaberichten: