PLAYBACK 27 augustus 1965 – zo 27 augustus 20-22 u + vrij 1 september 23-01 uur

Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 27 augustus 2023 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 1 september 2023, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Koen Edeling

1^e uur

Het was cruciaal geworden voor The Zombies om weer een hit te scoren in Amerika, na het succes van She’s Not There en Tell Her No, en het mislukken van She’s Coming Home en I Want You Back Again. Dus probeerde Rod Argent terug te gaan naar de stijl van She’s Not There, daarbij geinspireerd door het Impressions nummer People Get Ready. De kritieken waren prima en achteraf wordt Whenever You’re Ready beschouwd als één van de beste Zombies singles. Maar daar heb je allemaal niks aan als een plaat niet verkocht wordt.
Overigens hadden ze de hoop al opgegeven om het eigen publiek in Groot Brittannië voor zich te winnen; dat was de groep al bij de tweede 45 ontrouw geworden.
Ironisch is dat de b-kant, I Love You, van de hand van Chris White, uiteindelijk succesvoller bleek. Voorlopig hebben alleen de Italianen dat door (foto).

• 01 Like a rolling stone – Bob Dylan (4)
• 02 Baby I’m yours – Barbara Lewis
• 03 Taste of honey – Herb Alpert and the Tijuana Brass(100)
• 04 I’m yours – Elvis Presley (79)
• 05 I live for the sun – Sunrays (94)
• 06 Do you believe in magic – Lovin’ Spoonful (83)
• 07 Mohair Sam – Charlie Rich (86)
• 08 Unchained melody – Righteous Brothers (5)
• 09 It ain’t me babe – Turtles (22)
• 10 Some enchanted evening – Jay and the Americans (118)
• 11 Respect – Otis Redding (95)
• 12 Whenever you’re ready – Zombies
• 13 Amerikaanse top 10
• 14 If you’ve got a heart – Bobby Goldsboro
• 15 Heartaches by the number – Johnny Tillotson
• 16 Little miss sad – Five Emprees (99)
• 17 Papa’s got a brand new bag – James Brown (98)
• 18 Red Bank – Count Basie
• 2^e uur
  De verhouding tussen Alan Price en de rest van The Animals, met name Eric Burdon, was niet optimaal. Daar kwam bij dat Price veel last had van vliegangst, zodat hij liever niet wilde meedoen aan tournees naar en door Amerika. Dan zat er maar één ding op: solo gaan. Deze eersteling, een Amerikaans nummer met ook lichte Caribische invloeden, doet nog weinig, maar het duurt niet lang of dat wordt anders, voornamelijk dankzij de composities van Randy Newman.

  The Pretty Things hebben al een paar keer in de Top 40 gestaan met hun rauwe nummers, waarbij ze laten zien dat ze wel degelijk muzikaal goed onderlegd zijn. Hun grootste hit, Honey I Need, was een eigen nummer, maar nu proberen ze het met een nummer van Solomon Burke. Of dat goed uitpakt?

  Frans de Graaff

• 01 Satisfaction – Rolling Stones
• 02 Ti Amo – Sergio Endrigo
• 03 Don’t think twice – Seekers
• 04 Angel – Cliff Richard (40)
• 05 You’ve got your troubles – Fortunes
• 06 Cry to me – Pretty Things (23)
• 07 NL top 10
• 08 Mit 17 hat man noch Träume – Peggy March (1 in Dld)
• 09 Any day now – Alan Price Set
• 10 Look through any window – Hollies (36)
• 11 Let the water run down – P.J.Proby (38)
• 12 Universal soldier- Donovan
• 13 Tears – Ken Dodd (45)
• 14 Watcha gonna do about it – Small Faces
• 15 Engelse top 10
• 16 Just a little bit better – Herman’s Hermits
• 17 I was wrong – Singing Folk
• 18 You’re my girl – Rockin’ Berries

• Terugluisteren Playback 20 augustus 1965, 1e uur:

• Wat moeten de Amerikanen wel niet gedacht hebben toe Eve of Destruction uitkwam? Kritiek op de oorlog in Vietnam was er natuurlijk allang, maar niet zo openlijk vermengd met een aanval op rassenscheiding, op atoombommen en op ruimtereizen. Geen wonder dat het nummer hier en daar verboden werd. Wonderlijker is wel ook de BBC en Radio Scotland het liever niet draaiden!

  De ruige zang van McGuire was eigenlijk alleen een probeersel, bedoeld was een wat gepolijstere versie, maar die is er nooit gekomen. Componist P.F. Sloan speelt zelf mee, evenals diverse top-sessiemuzikanten.

  2^e uur

  Grote verwarring over het nummer Little Pictures. In 1972 verscheen een verzamel-LP van The Small Faces met dit nummer erop, met als titel What’s the Matter Baby. Duidelijk niet van de Faces, maar van wie dan wel? Uiteindelijk dook de naam Adam, Mike and Tim op, een trio bestaande uit twee broertjes Sedgwick en ene Tim Saunders. Ze konden wel wat, ze schreven hun eigen repertoire en dit nummer is prima, maar potten breken ho maar.

  Een verrassing aan het einde: één van de vroegste garage nummers, van een vrij obscuur New Yorks groepje. Hoort dus eigenlijk in het eerste uur, maar vooruit…

  En vlak voor we het Zwarte Woud ingaan nog één van de mooiste nummers van Them.