Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 24 september 2023 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 29 september 2023, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Frank van Heerde

1^e uur

Altijd een mooi nummer gevonden, dit nieuwe singletje van meneer Dylan. Net zoals ik de LP Highway 61 Revisited ook schitterend vind, waar dit vandaan lijkt te komen. Maar dat is niet zo, het werd echt als de opvolger van Rolling Stone opgenomen en uitgebracht, maar wel de vertrouwde sessie muzikanten als Al Kooper en Mike Bloomfield. P.F. Sloan (die trouwens van zichzelf Schlein heette, maar ja….) is vandaag niet alleen aanwezig met nummer 4 op de lijst maar ook als stuwende kracht achter The Thomas Group. Boze tongen beweren dat dit in feite alleen Sloan en Barri waren maar er zit wel degelijk ene Toni Thomas in de groep.

U weet het, we houden van obscure plaatjes die onterecht ongehoord bleven. Jonathan Marcus is zo’n voorbeeld: hij komt uit de stal van The Four Seasons, maar het resultaat klinkt toch meer als Sonny Bono.

1. 01 Positively 4^th Street – Bob Dylan (134)
2. 02 Universal soldier – Glen Campbell (91)
3. 03 Yesterday – Beatles (45)
4. 04 Sins of the family – P.F. Sloan (94)
5. 05 Funny little butterflies – Patty Duke (88)
6. 05 1-2-3 – Len Barry (93)
7. 06 Lifetime of loneliness – Jackie de Shannon
8. 07 Secretly – Lettermen (122)
9. 08 Pack up your sorrows – Richard and Mimi Farina
10. 09 Everybody loves a clown – Gary Lewis and the Playboys(85
11. 10 Blow your mind – Gas Company (131)
12. 11 Where have all the flowers gone – Johnny Rivers(97)
13. 12 Penny arcade – Thomas Group
14. 13 Amerikaanse top 10
15. 14 Eve of destruction – Barry McGuire (1)
16. 15 What about me – Jonathan Marcus
17. 16 Looking for Linda – Jack Scott
18. 17 I’ll see your light – Everly Brothers
19. 18 Be good to your baby – Ronny and the Daytonas

2^e uur

Als je in 1965 Adam Faith zegt zeg je automatisch ook ‘with the Roulettes’, want die bepaalden, samen met vaste componist Chris Andrews, vooral Adam’s geluid. En dat geluid is niet gering. Dit is één van hun beste (let ook op het intro-gitaartje!).
Over obscuur gesproken: Sylvan, nr. 9, was een kortstondig sterretje, bracht noodgedwongen een weekend door op het schip van Radio Caroline (‘’ Noodgedwongen?” Ja, ze zou alleen even aanwippen maar door het bar slechte weer kon ze pas twee dagen later terug), kreeg iets met Barry Mason en schreef later vrij veel teksten, o.a. van Tom Jones’ Delilah.

Frans de Graaff

1. 01 If you gotta go go now – Manfred Mann
2. 02 Je changerais d’avis – Francoise Hardy
3. 03 I don’t need that kind of loving – Adam Faith & Roulettes
4. 04 Als ik de golven aan het strand zie – Ria Valk (40)
5. 05 Please go – Golden Earrings (25)
6. 06 I’ll go crazy – Phantoms (36)
7. 07 NL top 10
8. 08 She needs love – Wayne Fontana and Mindbenders
9. 09 We don’t belong – Sylvan
10. 10 Impressie Frank van Heerde
11. 11 In my imagination – Rick Wayne
12. 12 Laughing fit to cry – David and Jonathan
13. 13 You’ve got to hide your love away – Silkie (45)
14. 14 In the midnight hour – Wilson Pickett (48)
15. 15 Message understood – Sandie Shaw (27)
16. 16 Engelse top 10
17. 17 It’s good news week – Hedgehoppers Anonymous
18. 18 I love you yes I do – Merseybeats
19. 19 It won’t hurt half as much – Them
20. 20 ‘Til I lost you – Vince Everett
21. 21 Don’t mind – Fairies

Terugluisteren 17 september 1965

1^e    uur

Interessant gezelschap die Strangeloves. De drie heren die de nucleus van deze groep vormden heetten Feldman, Goldstein en Gottehrer. Namen die je niet gauw vergeet! Je komt ze tegen op veel platenetiketten want ze hebben buiten de Strangeloves veel andere artiesten aan hits geholpen. Denk aan nummers als My Boyfriend’s back, Sorrow (The Merseys en David Bowie), en diverse hits van The McCoys. Hierbij een foto in een soort zebra-kostuum. Heeft u enig idee wat daar de bedoeling van was? Misschien dat dat volgende week nog aan bod komt…

2^e uur:

Engeland had, volgens platenmakers, behoefte aan een eigen versie van Phil Spector’s Wall of Sound. Dat was Mark Wirtz wel toevertrouwd; lang voor zijn Teenage Opera was hij al aan het experimenteren met klanken in de studio. Resultaat: nr. 3 op deze speellijst.

Ook verrassend is Mark Loyd, wiens Carter/Lewis nummer Everybody Tries volkomen ten onrechte niet werd gedraaid. We hebben al eerder vermeld dat we, ook als is het ruim vijftig jaar na dato, zulk onrecht graag in ons programma proberen aan de kaak te stellen, door die nummers dus wél te draaien.