PLAYBACK 3 december 1965 – zo 3 december 20-22 u + vrij 8 december 23-01 uur

Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 3 december 2023 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 8 december 2023, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Koen Edeling

1e uur

Het is ongelooflijk wat P.F. Sloan allemaal heeft geproduceerd in zijn actieve periode, vaak samen met Steve Barri. Talrijke singles onder allerlei namen, zonder veel succes overigens, dan heel veel sessiewerk voor o.a. Jan & Dean (hij is bvb. de falsetstem in Little Old Lady from Pasadena), een continue stroom composities die eindelijk, eindelijk, vanaf dit jaar commercieel succesvol zijn, te beginnen zo’n beetje met Eve of Destruction. Hij bedacht de intro voor California Dreaming, overigens helemaal niet voor The Mamas and t Papas, maar voor Barry McGuire, en schreef veel hits voor o.a. The Turtles en Herman’s Hermits. En dan weet u meteen wat voor mij de aanleiding was om vandaag van hem de lof te zingen. Overigens, hij is van 1945, dus net 20!
foto: Barry McGuire met Sloan.

01 A must to avoid – Herman’s Hermits

02 A young girl – Noel Harrison (93)

03 I won’t love you anymore – Lesley Gore (87)

04 Lies – Knickerbockers (96)

05 My girl has gone – Miracles (16)

06 She’s just my style – Gary Lewis and the Playboys

07 Norwegian wood – Beatles

08 Just like me – Paul Revere and the Raiders (85)

09 Run to my loving arms – Lenny Welch (97)

10 I found a girl – Jan and Dean (39)

11 Last thing on my mind – Vejtables (121)

12 Puppet on a string – Elvis Presley (23)

13 Run baby run – Newbeats (15)

        14 Amerikaanse top 10

15 Turn Turn Turn – Byrds (1)

16 I’ve gotta be somebody – Billy Joe Royal (80)

17 Let me be – Turtles (26)

18 Five o’clock world – Vogues

19 No matter what shape – T-Bones

 

2e uur

Spencer Davis studeerde Duits in Birmingham, en speelde in zijn vrije tijd gitaar. Op een avond in 1963 zag hij de Muff Wood Jazz Band spelen, genoemd naar Muff Winwood die toen 20 was. Zijn vijf jaar jongere broertje Steve speelde ook mee, op gitaar en keyboards. Hij haalde de twee broers over om een Rhythm and Blues groepje te beginnen, samen met drummer Pete York. En zo werd de Spencer Davis Group geboren, altijd herkenbaar door het fenomenale stemgeluid van Steve.

Frans de Graaff

  • 01 In my life – Beatles
  • 02 Er ist wieder da – Marion
  • 03 The water is over my head – Rocking Berries
  • 04 I’m gonna take you there – Dave Berry (12)
  • 05 Please go – Golden Earrings (14)
  • 06 Yesterday – Beatles
  • 07 NL top 10
  • 08 Until it’s time for you to go – Four Pennies
  • 09 Don’t push me – Hedgehoppers Anonymous
  • 10 Frank van Heerde’s verhaal
  • 11 You’ve got to be cruel to be kind – Unit 4+2
  • 12 This year next year – Honeycombs
  • 13 My ship is coming in – Walker Brothers (38)
  • 14 Keep on running – Spencer Davis Group (48)
  • 15 To whom it concerns – Chris Andrews (32)
  • 16 Till the end of the day – Kinks (34)
  • 17 Engelse top 10
  • 18 Carnival is over – Seekers (1)
  • 19 I’m through – Applejacks

Terugluisteren 26 november 1965 1e uur

Er gaat steeds meer gebeuren in Californië. Kijk maar eens naar de lijst: minstens vijf acts komen uit die staat. Kunt u ze aanwijzen? (In werkelijkheid zijn er trouwens minstens acht…). En er zijn veel onderlinge contacten. Zo speelden (en zongen) The Byrds mee op een demo-opname van Jackie DeShannon, zoals zij op haar beurt één van de nummers op de eerste Byrds LP schreef. En zoals the Mamas and Papas speelden en zongen op de eerste versie van California Dreaming, namelijk die van Barry McGuire. Het heftige van de British Invasion is er af en de focus begint steeds meer te verschuiven naar de Westkust van de VS.

 

2e uur:

Ook in het Verenigd Koninkrijk wordt er soms driftig samengewerkt tussen groepen. Zo speelden The Roulettes een hoofdrol bij de opname van Concrete and Clay van Unit Four Plus Two. Unit-componisten Parker en Moeller schreven weer The Long Cigarette voor The Roulettes, die hun samenwerking met Adam Faith aan het opzeggen waren, hopend op commercieel succes. Dat kwam helaas niet met dit nummer, hoe fraai ook op plaat gezet.
Een van de betere pop-zangeressen was Beryl Marsden. Ze zong bij The Undertakers, maar mocht (gelukkig!) niet met ze mee naar Hamburg, want ze was pas 14. Ze had één van de krachtigste soul-stemmen van de Liverpool sound. Was overigens geen familie van Gerry…