Barry White – You See The Trouble With Me (1976)
Melanie – Ruby Tuesday (1970)
Conway Twitty – Lonely Blue Boy (1960)
Lou Reed – Coney Island Baby (1975)
Paul de Senneville & Olivier Toussaint – Dolannes Melodie (1974)
Albert King – Killing Floor (1969)
Roek Williams & The Fighting Cats – I’ll Cry (1965)
James Fountain – Seven Day Lover (1970)
Dougie MacLean – Caledonia (1978)
Southside Johnny & The Asbury Jukes – Wait In Vain (1979)
Doe Maar – Tijd Genoeg (1982)
Flavor – Sally Had A Party (1968)
Diana Ross & The Supremes – I’m Livin’ In Shame (1969)
Brian Protheroe – Pinball (1974)
Jim Croce – Time In A Bottle (1973)

Roek Williams & The Fighting Cats – I’ll Cry:

Onze kraai heette Willemze van geboorte (1943) en in 1961 sluit hij zich aan bij The Fighting Cats met daarin onder andere Will Luikinga. Een rare vogel samen met katten; dat kan bijna niet goed gaan. De band trekt aandacht mede vanwege de gebrilde zanger die daardoor sterke overeenkomsten met Buddy Holly heeft. De deelname aan een talentenparade levert een radiodebuut op en optredens in het buitenland. De eerste twee singles floppen, maar met I’ll Cry scoren ze een hitje (een week op 40 in de Top 40). Onterecht, want het is een mooie combinatie van beat en close harmony. Een van de opvolgers is Please Don’t Go Away en een perfect voorbeeld van Merseybeat, maar Nederland loopt er niet warm voor. Het saaie en gezapige Take Your Time wordt hun grootste hit, maar hoger dan de 32ste plek zit er niet in.

Op aanraden van Veronica’s Rob Out veranderen ze de naam in Roek’s Family en scoren een stevige hit met Get Yourself A Ticket, dat net de Top 10 niet haalt. Het lied is bekend vanwege het gekreun en het herhalen van de melodie (à la Hey Jude). Er volgen nog een aantal singles, maar de rek is eruit en de band splitst zich op.

Southside Johnny & The Asbury Jukes – Wait In Vain:

1980: Uitverkoop – elpee’s voor ƒ 2,50 was de lokkende kreet. Tsja, daar kon ik natuurlijk geen weerstand aan bieden. Op z’n minst de bakken doorspitten, want je weet maar nooit. Ik had het moeten weten; ik kwam zelden met slechts één dingetje weg.

Tussen die stapel elpee’s die van eigenaar ruilden zat onder andere Southside Johnny & The Asbury Jukes met het album The Jukes en met het waanzinnig mooie Wait In Vain. In Nederland nagenoeg onbekend, maar ik kende hem van zijn vriendschap en samenwerking met Bruce Springsteen en Steve van Zandt. Sinds 1970 speelde ze samen in bandjes die het clubcircuit nauwelijks ontstegen. Met name Van Zandt schreef een groot deel van de liedjes en speelde mee in de band, evenals veel E Street-leden. Bon Jovi noemt Southside Johnny zelfs een inspiratiebron. Van Zandts’ verplichtingen aan de E Street Band betekende het einde van de samenwerking in 1979, alhoewel hij van tijd tot tijd nog wel voor hem componeerde.

Southside Johnny heeft sinds 1976 bijna 30 albums opgenomen, maar hij kende weinig commercieel succes. Zijn album in 1991 – Better Days – leverde een piepklein hitje op met It’s Been A Long Time, waarop ook Springsteen en Van Zandt de vocalen verzorgen. Het lied gaat over hun samenwerking begin jaren zeventig.