Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 25 februari 2024 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 1 maart 2024, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Frans de Graaff

1^e uur

We krijgen weer van alles te horen vandaag. Over waarom Soul and Inspiration klinkt als een Spector-productie, wat het niet is. Over waarom een kat hond werd genoemd. Over de linkse en rechtse band-leden waar Johnny Cash over zingt. Over hoe je als folkgroep van het stoffige imago van een nummer als Michael Row the Boat Ashore af moet zien te komen. En of dat lukt. Nee, dus. Over de zoveelste prachtige single van The Zombies die in eigen land volkomen wordt genegeerd. Over waarom Connie Francis klinkt als Petula Clark. En over de vraag of er nou wel of niet drums zitten in het nummer Listen People.

1. California dreaming – Mama’s and Papa’s (8)
2. Soul and inspiration – Righteous Brothers
3. Shake hands – Newbeats (99)
4. Walking my cat named dog – Norma Tanega (87)
5. Put yourself in my place – Elgins (88)
6. Daydream – Loving Spoonful (76)
7. Whenever she holds you – Patty Duke (86)
8. On a new road – Highwaymen
9. One more heartache – Marvin Gaye (59)
10. The one on the right is on the left – Johnny Cash(83)
11. Love is me , love is you – Connie Francis (71)
12. Get ready – Temptations (84)
13. Listen people – Herman’s Hermits (7)
14. Amerikaanse top 10
15. Is this the dream – Zombies
16. Loneliness – Jim and Jean
17. It’s a good time – Billy Joe Royal (115)
18. Batman – Neil Hefti (48)
19. Working my way back to you – Four Seasons (10)
20. Riverboat theme – New Christy Minstrels

2^e uur

Vandaag een Italiaans nummer gezongen door een volbloed Amerikaan. Gene Pitney was een graag geziene gast op het jaarlijkse San Remo Festival, waar hij twee keer op de tweede plaats eindigde. De Italianen waren dol op hem want hij deed hun denken aan hun eigen Heldentenor Enrico Caruso.
We horen vandaag nóg een Italiaans nummer. Het was sterk geinspireerd door I Get Around van The Beach Boys en was een Italiaanse hit van Equipe 84. De heren Howard en Blakeley, die we kennen van hun werk met o.a. Dave Dee etc., maakten er een engelse tekst bij en lieten het opnemen door een onbekende club, Clockwork Oranges, waarvan lange tijd vermoed werd dat dat dezelfde lui waren als Equipe 84. Was niet zo.

Frans de Graaff

1. Woman – Peter and Gordon
2. Ready steady – Clockwork Orange
3. Running round in circles – Ivy League
4. Ard en Keessie – Johnny Hoes (31)
5. There’s no place to hide – Motions (20)
6. You’re the victor – Q 65
7. NL top 10
8. Just how wrong you can be – Epics
9. Song without end – Barbara Ruskin
10. Frank van Heerde’s overpeinzingen
11. I do know – Steve Darbishire
12. I can’t let go – Hollies (43)
13. You don’t love me – Gary Walker (39)
14. Do not disturb – Elvis Presley (33)
15. Engelse top 10
16. Nessuno mi piu Giudicare – Gene Pitney
17. Sad Boy – Mascots
18. It ain’t neccesarily so – P.J. Proby
19. Make the World go away – Eddy Arnold
20. Nein ich weiss nicht mehr – Kiki Dee
21. May each day – Andy Williams

Terugluisteren 18 februari 1966 1^e uur:

1^e uur

In 1963 kwam er een quasi-western film uit, met o.a. Dean Martin en Frank Sinatra in de hoofdrollen. Ergens in die film zegt Sinatra: “They tell me them boots ain’t built for walkin’. Dat zinnetje inspireerde Lee Hazlewood tot het schrijven van uweetwel. Hij vond eigenlijk dat hij het zelf moest zingen en uitbrengen. Gelukkig is de geschiedenis iets anders verlopen. Special vermelding mag Chuck Berghofer krijgen die de overbekende baspartij speelde op deze wereldhit.
The Kit Kats, genoemd naar drummer Kit Stewart, brachten al sinds 1963 singles uit, met matig succes. Maar er was één b-kantje uit ‘66 dat zich als een oorwurm in het geheugen vastzette, You Won’t find better than me. Daarom werd het in ‘67 nog eens opgenomen en als a-kant uitgebracht, helaas zonder alteveel weerklank. Een laatste poging werd gedaan in 1969 toen de groep zich inmiddels New Hope noemde. Een opgevrolijkte versie, maar een hit werd het niet. Gelukkig hebben de liefhebbers er drie verschillende versies aan overgehouden…

2^e uur

We weten dat veel engelstalige artiesten hun hits ook in andere talen uitbrachten, in de hoop hun inkomsten te vergroten. Vooral Duitse versies kwamen veel voor; we hebben er in de loop der jaren heel wat in het programma gehad. Maar wie had gedacht dat zelfs de Rolling Stones daartoe overgingen? Geen idee eigenlijk of hun Italiaanse versie van As Tears Go By een beetje redelijk verkocht in ‘66. Kennelijk bezagen ze het achteraf niet als een genante misstap want tijdens concerten in Italie werd het, ook in deze eeuw nog, in de speellijst opgenomen. En Jagger kende het echt keurig uit z’n hoofd!
The Twins waren een echte tweeling uit Hartfordshire. Er werd ze een gouden toekomst voorspeld maar helaas deed hun enige plaatje niks. Waarop ze met daverende ruzie uit elkaar zijn gegaan. En waarmee de titel van hun a-kant wél uitkwam.