PLAYBACK 21 juli 1966 – zo 21 juli 20-22 u + vrij 26 juli 23-01 uur

Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 21 juli 2024 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 26 juli 2024, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Frans de Graaff

Platenlijst voor 13 juli 1966 1^e uur

Over de uitloop van Indication, de nieuwe single van de Zombies, is direct veel te doen geweest. Niet zozeer in Engeland, want daar worden de plaatjes van de heren sowieso genegeerd door het publiek. Wel in Amerika, waar men ietsje trouwer is. Maar ja, zo’n lange instrumentale ‘outro’ maakte de single véél te lang, waardoor die door de dj’s niet gedraaid zou worden, dus werd die na twee maten afgekapt. Helaas leidde dit niet tot een hoge klassering in de Top 100. Gelukkig hebben we de originele versie nog, met een stuk muziek dat vooruitwijst naar de experimentele en psychedelische periode die voor ons ligt.

1. Come on home – Wayne Fontana (117)
2. Summertime – Billy Stewart (97)
3. Come share the good times with me – Julie Monday (107)
4. Younger girl – Hondells (59)
5. Laughing song – Freddie Cannon (113)
6. Won’t find better than me – Kit Kats
7. Fifth Dimension – Byrds (74)
8. Freddie Feelgood – Ray Stevens (92)
9. I guess I’ll always love you – Isley Brothers (88)
10. Indication – Zombies (USA single)
11. I couldn’t live without your love – Petula Clark (73)
12. Sunshine Superman – Donovan
13. Along comes Mary – Association (10)
14. Amerikaanse top 10
15. Make the music pretty – Bobby Fuller Four
16. Show me – Del Shannon
17. Main Street – Astronauts

2^e uur

Bob Dylan heeft zelf ooit gezegd dat hij wel tevreden was met de covers van Manfred Mann. Maar daar hoeven wíj ons niks van aan te trekken, natuurlijk. We kunnen alleen vaststellen dat de Manfreds erin slagen om van Dylan’s composities commerciele successen te maken, iets wat Dylan zelf maar zelden gelukt is.
Behalve de bovengenoemde psychedelische stroming komt ook de garage rock op, een ruigere variant van de mainstream pop. Syndicate of Sound is een goed voorbeeld, dat helaas sterft in schoonheid, want na Little Girl bakten ze er niet veel meer van.

1. Just like a woman – Manfred Mann
2. Let me tell you babe – Nat King Cole
3. See me cry – Bobby Shafto
4. Ring ring I’ve got to sing – Ferre Grignard (27)
5. Baby you don’t have to tell me – Walker Brothers (37)
6. Little girl – Syndicate of Sound
7. NL top 10
8. It’s never too late to forgive – Riot Squad
9. Give me your word – Billy Fury
10. Frank van Heerde: weetjes over 1966
11. Not a one girl guy – Barry Benson
12. Willow tree – Ivy League (50)
13. Hi Lili Hi Lo – Alan Price Set (49)
14. With a girl like you – Troggs (29)
15. Getaway – Georgie Fame and the Blue Flames
16. I love how you love me – Paul and Barry Ryan (48)
17. Engelse top 10
18. Friday night – Red Hawkes
19. Bus stop – Hollies

 Terugluisteren 14 juli 1966 1^e uur

Zeg nooit tegen Jim McGuinn dat Fifth Dimension over drugs gaat, want dan krijg je een heel verhaal over Einstein’s relativiteitstheorie, en dat hij echt ‘iets anders’ bedoelde. Je hebt hoogte, breedte, diepte, tijd en nog ‘iets anders’. Zo ongeveer. Maakt eigenlijk niet uit want het blijft een prachtig nummer.

Repertoire-keuze blijft een moeilijke kwestie: wie heeft er bedacht dat This Door etc. een geschikte single zou zijn? Aardig nummertje voor een LP, maar meer niet. Dan vind ik de b-kant, For Love, stukken beter.

2^e uur

Ik wil graag nog eens de kwaliteiten van Graham Gouldman als songschrijver memoreren. Niet alleen voor zijn eigen geoepen, de Whirlwinds en de Mockingbirds, maar daarna voor diverse grote namen heeft hij prachtige nummers gecomponeerd, om nog maar te zwijgen van zijn bijdragen voor het latere 10CC.

Terwijl je al een paar jaar ziet dat Amerikaanse groepen zich iets ‘Brits’ in hun naam aanmeten, hebben we nu ook een Britse groep die zich The Washington DCs noemt. Het is overigens wel een beetje te verklaren, want de groep is al in 1959 opgericht, lang voor de zgn. British Invasion.