James Last – Happy Music (1967)
The Doobie Brothers – Without You (1973)
Ohio Players – Love Rollercoaster (1975)
The Loved Ones – Everlovin’ Man (1967)
Clifford T. Ward – The Best Is Yet To Come (1981)
Sylvie Vartan & Johnny Hallyday – J’ai Un Probleme (1973)
Paul Shane & The Yellowcats – Hi De Hi (Holiday Rock) (1981)
General Crook – Thanks, But No Thanks (1974)
Machiavel – Rope Dancer (1978)
De Maskers – Death!!! (1967)
Doug Sahm – (Is Anybody Going To) San Antone (1973)
Badfinger – Apple Of My Eye (1973)
Smile – April Lady (1969)
Eddie Howell – Man From Manhattan (1976)
Everly Brothers – Lay It Down (1972)
Heidi Brühl – Berlin (1969)
Santo & Johnny – Sleep Walk (1958)

Doug Sahm – (Is Anybody Going To) San Antone:

Ik wil niet generaliseren, maar de gemiddelde Amerikaan heeft last van tunnelvisie. De rest van de wereld is er slechts als afzetmarkt of een plek om je eigenbelang te behartigen. Een land van zwart-wit denken. En nu is de oude wond weer opengereten. Een herhaling van de geschiedenis, want er is geen bal veranderd sinds de jaren zestig en de eerste protesten tegen racisme en de discriminatie van met name de zwarte bevolking. En dat durft zich een beschaafd en Christelijk land te noemen, want daar dwepen ze mee. De Bijbel predikt juist dat God onpartijdig is. Wanneer besluiten ze dit nu eens radicaal aan te pakken? Daadwerkelijke veranderingen door te voeren. Niet alleen in het politieapparaat, maar juist in scholing, een betaalbare ziektekostenverzekering, goede arbeidsomstandigheden en een financieel vangnet. Gaat onder die idioot met dat pruimenmondje en Mr. X never nooit gebeuren, want die zitten er maar voor een ding. My, myself and I.

Ik ga niet beweren dat wij in Nederland geen racisme kennen en elke vorm dient keihard te worden aangepakt, maar het is geen fractie van wat er in de V.S. gebeurt. Daarom word ik een beetje moe van de voortdurende Kaltstellung (woke) en ons verleden. Natuurlijk hebben onze voorouders fouten gemaakt, maar het is geschiedenis. De naam zegt het al. Deze dient ter lering gebruikt te worden; niet als wapenstok om (wild) om je heen te slaan. En wanneer je het dan toch niet kunt laten, zorg dan dat je de geschiedenis kent. De grootste slavenhandelaren waren niet de Europeanen maar de Arabieren, en de leveranciers waren de Afrikaanse inheemsen; de buit van een stammenoorlog. Maar ik zie niemand protesteren bij de Arabische ambassade en excuses eisen. Geschiedenis is om van te leren, maar we hebben weinig geleerd.

Ook Doug Sahm had zo zijn gedachten over zwart-wit denken, zij het anders dan racisme. Onze Doug was namelijk heel erg geïnteresseerd in wiet. En daar doen ze in de V.S. een beetje moeilijk over. Peter Tosh riep in 1975 op om het te legaliseren, maar in Nederland en met name Amsterdam werd het op elke straathoek aangeboden. In 1973 schreef hij daar een liedje over: Hello Amsterdam. This is a song about one of my favourite towns in the whole world.

Doug Sahm heeft een enorm oeuvre. In 1955 bracht hij zijn eerste single uit en in 1965 – als Sir Douglas Quintet – scoorde hij een wereldhit met She’s About A Mover om drie jaar later dit kunstje te herhalen met Mendocino. Er zouden met andere benamingen nog vele albums volgen, waaronder als Texas Tornados met vrienden Freddy Fender, Augie Meyers en Flaco Jiménez. Sahm liet zich niet voor een gat vangen, want hij maakte Tex-Mex, Blues, Country, Rock en Americana.

Ik heb hem een keer live mogen zien tijdens de Blues Estafette in 1998 (Utrecht). Hij was de terechte afsluiter van het festijn, maar vanwege achterlijke regeltjes werd tijdens de show ineens de elektriciteit naar de instrumenten door Vredenburg uitgezet. De eerdere acts waren namelijk te lang doorgegaan en de organisatie vond het wel genoeg. Totaal respectloos naar deze grootheid en het publiek, die er zwaar de pest over in hadden. Ik snap het ook niet. Dit zie je als Vredenburg toch aankomen. Wees dan een grote vent en laat eerdere acts eerder ophouden. Later zou blijken dat dit optreden zijn laatste in Nederland zou worden, want nog geen jaar later overleed hij op 58-jarige leeftijd.