Mi-Sex – But You Don’t Care (1979)
Four Tops – What Is A Man (1969)
Paul Anka – Flashback (1973)
George Harrison – Crackerbox Palace (1976)
Louis Prima & Keely Smith – Just A Gigolo (1956)
Carmen – Viva Mi Sevilla (1975)
Tony Hazzard – Sweet Ruby Nite-Time (It’s Time To Blow Out The Stars) (1972)
Bob Dylan – Love Minus Zero-No Limit (1965)
Keats – Heaven Knows (1984)
Attention! – I Must Go On Without You (1967)
Topper Headon – Leave It To Luck (1985)
Kiss – Christine Sixteen (1977)
Bojoura – If It’s Tuesday, This Must Be Belgium (1969)
Allman Brothers Band – Midnight Rider (1970)
Aston Martin & The Moon Discs – Fallout (1961)

Allman Brothers Band – Midnight Rider:

Allman Brothers Band is in 1969 opgericht en hun eerste album was geen succes. Hun tweede, Idlewild South, was vooral bij de critici een hit en leverde hen een cultstatus op, totdat in 1971 het dubbelalbum Live At The Fillmore East uitkwam. Voor velen hét best live- en bluesrockalbum aller tijden.

Midnight Rider is hun ‘signature song’; een lied over doorgaan ondanks alle problemen. Het staat op het album Idlewild South, genoemd naar een boerderij nabij Macon (Georgia) waar ze een tijdje verbleven. Gregg Allman kon daar zonder angst voor de politie marihuana roken en tijdens een ‘trip’ kreeg hij ineens het idee voor Midnight Rider. Binnen een uur had hij het meeste op papier staan, maar het laatste vers lukte hem niet. Midden in de nacht reperteerde de band het lied, totdat roadie Kim Payne het zat was om voor de zoveelste keer het lied te moeten horen en riep:

And I’ve gone by the point of caring
Some old bed I’ll soon be sharing

Nu het lied afwas wilde hij het direct opnemen, want hij was bang dat hij dingen zou vergeten. Natuurlijk was de opnamestudio van Capricorn gesloten, zodat hij met de hulp van Payne inbrak om Midnight Rider op band te zetten. Het is in de uitvoering van Allman Brothers nooit een hit geworden, maar in Europa zijn de uitvoeringen van Joe Cocker en het reggae-geluid van Paul Davidson hits geworden.

Carmen – Viva Mi Sevilla:

Eerst was daar de opera Carmen, van Georges Bizet, toen kwam de Carmen krulset en daarna de band Carmen. De overeenkomst, naast de naam: niet afkomstig uit Spanje. Bizet was een Fransman, de krulset werd ontwikkeld door de Deen Niels Christian Jorgenson en de bandleden kwamen uit de V.S. en Engeland.

Carmen werd begin jaren ’70 opgericht door flamencogitarist David Allen (moeder Mexicaans, vader half Welsh, half Sioux). Of de band naar Bizet’s Carmen is vernoemd wordt niet duidelijk, maar het ligt meer voor de hand dan dat de krullers de naamgevers zijn. Allen en kompanen, waaronder zijn zus Angela, werden opgepikt door David Bowie, wat ertoe leidde dat niemand minder dan Tony Visconti hun debuutplaat produceerde: Fandangos In Space. Ook traden zij op in de legendarische, door Bowie samengestelde versie van Midnight Special (november 1973): The 1980 Floor Show. Bowie wilde dat het er futuristisch uitzag, al zat er ook oude muziek in, zoals zijn duet met Marianne Faithfull; verkleed als non zingt zij I Got You Babe.

Carmen, a Spanish Glam Group, wordt door Amanda Lear aangekondigd en speelt dan Viva Mi Sevilla, wat de link met de opera lijkt te versterken. Het Spaanse drama speelt zich daar immers af; terwijl haar geliefde een stier doodt, steekt haar ex Carmen buiten de arena overhoop. Niet helemaal Viva, maar wat een feestje maakt de band Carmen ervan in deze mix van flamenco, rock en zapateado, de kenmerkende Spaanse percussieve dans.

Met dank aan Willem Kamps