In deze Nuggets gaan we op bezoek bij het Sunbury festival in Australië dat vanaf 1972 tot en met 1975 gehouden werd. Voornamelijk traden er bands en zangers uit Down Under op, maar ook Deep Purple en Queen. Beide bands werden overigens niet erg vriendelijk ontvangen door het publiek. Waarom? Luister maar naar de uitzending.

Madder Lake – I Get High (1975)
Billy Thorpe & The Aztecs – The Word For Today (1967)
Band Of Light – The Destiny Song (1973)
Wendy Saddington & Copperwine – Backlash Blues (1971)
Deep Purple – Soldier Of Fortune (1974)
Sherbet – Howzat (1976)
The La De Das – How’s The Air Up There? (1966)
Ayers Rock – Lady Montego (1974)
Spectrum – I’ll Be Gone (1971)
Renée Geyer & Sanctuary – Stares And Whispers (1977)
Healing Force – Golden Miles (1971)
Johnny O’Keefe – She’s My Baby (1959)
Queen – The Fairy Feller’s Master-Stroke-Nevermore (1974)
Linda George – Mama’s Little Girl (1974)
Ross Ryan – I Am Pegasus (1973)
Kush – Easy Street (1973)

Queen – The Fairy Feller’s Master-Stroke/Nevermore:

Zal ik het doen? Ja, hop……ik vind de hardrock van Queen beter dan de ballads en hun softrockliedjes. Ik vind de eerste drie LP’s van Queen ook beter dan de rest. Ik heb ze wel allemaal, maar toch….

Net als bijvoorbeeld The Sweet (die van de bubblegumhits Funny, Funny en Poppa Joe) is Queen in de basis een hardrockband, die door Freddie’s liefde voor bombast ook andere wegen zijn gaan bewandelen. Ik kan me de stomme verbazing van nieuwe Queen-fans (die er vanaf Bohemian Rapsody bijkwamen) nog herinneren, toen News Of The World in 1977 uitkwam en de daaropvolgende commentaren over het snoeiharde, bijna punkachtige Sheer Heart Attack. Dat nummer paste helemaal niet in het plaatje van de melodieuze Queen-fan. Het doet me ook herinneren aan een collega, die medio ‘jaren negentig’ naar een concert van Eric Clapton ging, en stomverbaasd was dat hij heel veel blues speelde. Ja, dûh.

Seven Seas of Rhye is min of meer het nummer geworden dat de leden van Queen supersterren maakte. Op hun 1973 debuut was het nog een instrumentaaltje, maar op de opvolger was het lied voorzien enkele aanpassingen en tekst. En toen kregen de heren plotseling de kans om bij Top of the Pops op te treden, en Seven Seas of Rhye werd heel snel als single uitgebracht met als gevolg een Top 10 notering in Engeland. Het staat op hun tweede album waarvan de B-zijde geweldig is. Niet geheel toevallig zijn alle tracks door Freddie Mercury gecomponeerd. En met daarop The Fairy Feller’s Master Stroke en Nevermore die in elkaar overlopen. Freddie Mercury componeerde de eerste nadat hij het gelijknamige schilderij gezien had.

Foto: Billybobmarley – Own work, CC BY-SA 4.0