NUGGETS – onbekende en vergeten goudklompjes uit de pophistorie, vrij 26 juli 22-23 u + ma 29 juli 22-23 u (hh)

Roky Erickson – If You Have Ghosts (1981)
Jackie Brenston & His Delta Cats – Rocket 88 (1951)
Stephen Stills – Change Partners (1971)
Gary Wright – Dream Weaver (1975)
Arlo Guthrie – Highway In The Wind (1968)
Louie & The Lovers – Rise (1970)
Jet Harris – Man With The Golden Arm (1962)
Anita Meyer – They Don’t Play Our Love Song Anymore (1981)
Arthur Prysock – Only A Fool Breaks His Own Heart (1965)
Angelo Branduardi – Cogli La Prima Mela (1979)
The Marks – Green Sleeves (1966)
Kenny – Fancy Pants (1975)
The Casuals – Jesamine (1968)
Willie Hightower – Time Has Brought About A Change (1970)
The Pleasers – (You Keep On Tellin’ Me) Lies (1977)

Stephen Stills – Change Partners:

Een veelzeggende titel over het toenmalige privéleven van Stephen Stills, want in die dagen had hij relaties met onder andere Rita Coolidge, Susan Saint James, Véronique Sanson en Judy Collins. Inmiddels is hij alweer 28 jaar met dezelfde getrouwd. Tevens noemt hij zichzelf een van de luiste mensen die hij kent, maar wanneer hij de geest krijgt verandert hij in obsessief gedreven. Het blijkt uit zijn uitzonderlijke oeuvre en het feit dat hij als eerste twee keer in de Rock & Roll Hall Of Fame is opgenomen. Dat gebeurt natuurlijk niet zonder reden.

Change Partners gaat over opgroeien in het Zuiden van de V.S., maar er wordt eveneens  verwezen naar de vele relaties van de bandleden in Crosby, Stills, Nash & Young. De pedal steel gitaar wordt door Jerry Garcia (Grateful Dead) bespeeld.

Angelo Branduardi – Cogli La Prima Mela:

In 1976 kocht ik album Alla Fiera Dell’est van de Italiaanse folkzanger Angelo Branduardi. De elpee was ook te koop in het Engels en het Frans, maar aan mijn lijf geen polonaise. De man is Italiaan en dus luister ik naar hem in het Italiaans, ondanks dat ik er vrijwel niets van versta. Ook zijn twee opvolgers, La Pulce D’aqua en Cogli La Prima Mela, kwamen in mijn platenkast terecht.

Maar waar Cogli La Prima Mela in de studio-uitvoering gewoon een leuk folkliedje met violen is, werd de live-uitvoering in Antwerpen een muzikaal hoogtepunt van zijn kunnen. En waarom zou je het met een schamele drie minuten doen, wanneer je 10 minuten lang naar een muzikaal kunststuk met een Spaanse gitaar en accordeon mag luisteren?