Het einde van het jaar komt rap in zicht en dus maken we in Nuggets de balans op van de overleden musici. Ook dit jaar was het weer een ellenlange lijst en dus was het moeilijk een mooie en representatieve opsomming te maken.

Marlena Shaw – Mercy, Mercy, Mercy (1967)
MC5 – Kick Out The Jams (1969)
The Willows – Church Bells May Ring (1956)
Eric Carmen – My Girl (1975)
Cockney Rebel – Sebastian (1973)
Kayak – Chance For A Lifetime (1975)
Frank Ifield – Then Came She (1965)
Frank Zappa – Muffin Man (1975)
Joe Egan – Back On The Road (1979)
John Mayall & The Bluesbreakers – Parchman Farm (1966)
Chris Spedding & The Vibrators – Pogo Dancing (1976)
Quatermass – Gemini (1970)
Bee Gees – I’ve Gotta Get A Message To You (1968)
Paley Brothers – Ecstasy (1978)

Kayak – Chance For A Lifetime:

Ik was 14 jaar toen Kayak een optreden verzorgde in de sporthal van mijn woonplaats. Ze hadden inmiddels twee bescheiden hitjes gehad met Lyrics en Mammoth (die met dat straatorgel). Liefhebbers vergeleken hen (niet geheel onterecht) met Yes en Genesis, want de kwaliteit spatte er van af. Het stemgeluid van zanger Max Werner was apart en bijna een extra instrument.

In 1975 kwamen ze met het album Royal Bed Bouncer, dat niet aan de opgeklopte (commerciële) verwachtingen voldeed. Het leverde een bescheiden hit met Chance For a Lifetime. De opvolger The Last Encore is een meer dan waardige opvolger, maar het voorlopige hoogtepunt is de opvolger en de gelijknamige single Starlight Dancer. De pers daar aan tegen vindt het een knieval voor de verkoop. In maart 1977 nemen (ex-Brainbox) Kaz Lux en (ex-Brainbox en Focus) Jan Akkerman hen mee als openingsact tijdens een tournee door Engeland, maar om onduidelijke reden werd deze trip vroegtijdig afgebroken. Vlak daarna meldt zanger Max Werner dat hij de microfoon wil verruilen voor de drumstokjes.

Jarenlange fan Edward Reekers neemt de vocalen over, en daarmee verandert de muziek van symfonische rock naar een meer poppy geluid. Maar wel een top 10 hit met Ruthless Queen. Ik ben toen afgehaakt, want ik ben geen fan van de zang van Reekers.

In 2000 werd besloten een nieuwe plaat op te nemen met de oude bezetting. Toetsenist Ton Scherpenzeel hierover: Er lagen al jarenlang demo’s op de plank. Op een gegeven moment had ik weer contact met Max Werner en toen hij dit verhaal hoorde zei hij: ’zal ik ze eens inzingen?’. En ja, de combinatie van mijn liedjes en Max zijn stem, dat is Kayak, daar ontkom je niet aan. Pim Koopman was er ook al bij betrokken, hoewel hij op dat moment nog niets had geschreven, maar vanaf dat moment was het eigenlijk weer Kayak. Close To The Fire is een must-have en past naadloos aan bij Royal Bed Bouncer en The Last Encore uit de ‘jaren zeventig’. Vol van symfonische rock en gevoelige composities en mét Max Werner als zanger.

Desalniettemin is Chance For a Lifetime één van mijn favorieten. Een heerlijke uptempo plaat over een narcist, die als een tweede Noach besluit de mensheid te redden door een nieuwe woonplek in de ruimte te zoeken.