PLAYBACK 15 december1966 – zo 15 december 20-22 u + vr 20 december 23-01 u

Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 15 december 2024, en vrijdag 20 december 2024 23.00 – 01.00 uur
Presentatie: Dirk van Dijk en Eduard Hanauer

Platenlijst voor 15 december 1966 1e uur

In de eerste helft van dit uur vooral bekende deuntjes. Niet minder leuk, hoor, integendeel. Maar deel twee is wat avontuurlijker, met bijvoorbeeld een project van de sunshine/bubblegum producer Gary Zekley, nu onder de naam The Group. Eduard merkt terecht op dat dat een zeer originele naam is. Over een paar jaar krijgen we ook nog The Band, trouwens!
Drie jonge zusjes werden ontdekt door Turtle Howard Kaylan, die samen met zijn toenmalige vriendin liedjes schreef. Een daarvan horen we vandaag. O ja, ze heten The Chymes.
Singles van Cher worden meestal geschreven door haar Sonny, en de productie is zeer herkenbaar. In dit geval wilde hij zich toch ook even vocaal laten horen. Maar je moet wel goed luisteren, want het is voorbij voor je er erg in hebt!

  1. I’m a believer – Monkees (44)
  2. Scarborough Fair – Simon and Garfunkel
  3. I had too much to dream last night – Electric Prunes (98)
  4. Dancing in the streets – Mama’s and Papa’s (89)
  5. Tell it to the rain – Four Seasons
  6. Where will the words come from – Gary Lewis (76)
  7. Going nowhere – Los Bravos (102)
  8. Nashville Cats – Lovin’ Spoonful (147)
  9. Another night – Dionne Warwick (94)
  10. Let the good Times in – Dean Martin (88)
  11. She sang hymns out of tune – Jesse Lee Kincaid
  12. Hurry sundown – Peter Paul and Mary
  13. Amerikaanse top 10
  14. Baby baby it’s you – The Group
  15. He’s not there anymore – Chymes
  16. Dream baby – Cher
  17. Violets of dawn – Mitchell Trio
  18. A go go dancer – Ventures

 

2e uur

Die Hedgehoppers Anonymous kunnen we gemakshalve afdoen als een one-hit-wonder maar daar passen wel wat kanttekeningen bij. Er zaten minstens twee heren in de groep die later nog allerlei interessante dingen zouden doen, John Stewart en Mike Tinsley. Die eerste, die om verwarring te voorkomen ook wel John James Stewart werd genoemd, werd een prima producer. Hij oefende vast met dit nummer, ook al staat er Production: Jonathan King Ent. op het label.

  1. Dead end street – Kinks
  2. Sous quelle etoile suis-je né – Michel Polnareff
  3. Stop press – Hedgehoppers Anonymous
  4. Willow weep for me – Alan Price Set (39)
  5. Marijke uit Krabbendijke – Ronnie Tober
  6. Moef ga ga – Mods
  7. NL top 10
  8. Finders keepers – Cliff Richard and the Shadows
  9. Peculiar situation – Hollies
  10. Frank
  11. Ooh la la – Normie Rowe
  12. Pamela Pamela – Wayne Fontana (45)
  13. Missy missy – Paul and Barry Ryan (43)
  14. Save me – Dave Dee Dozy Beaky Mick and Tich (32)
  15. Call her your sweetheart – Frank Ifield (50)
  16. Engelse top 10
  17. Meine Reise ist zu Ende – Connie Francis
  18. I won’t let you down – Unit 4+2

1e uur

Nou hadden we onlangs de Easybeats als succesvolle Australische groep die naar Europa vertrekt (‘terugkeert’ mag je ook zeggen), en dan duiken opeens de Bee Gees op. Er is één opvallend verschil: de Bee Gees waren helemaal niet zo succesvol: de meeste singles hadden weinig of niks gedaan. Hun eerste platenlabel had er ook geen zin meer in en zo kwamen ze terecht bij een kleien platenbaas die een eigen studiootje had waar de heren naar hartelust mochten oefenen. En opnemen. Zo hebben ze het vak geleerd, en zowaar: het tweede plaatje dat op dat label werd uitgebracht deed het wel goed. Dat was dus Spicks and Specks, en daarmee dachten ze de Europese markt te kunnen veroveren. Er was helaas maar één landje in Europa waar Spicks and Specks aansloeg. U weet wel over welk landje ik het heb.

2e uur

Terwijl we net zagen dat Australische jongeren het in Europa willen gaan maken waren er talloze Britse jongeren die ernaar verlangden om naar Australie te emigreren vanwege de armoede en ellende in Groot Brittannie. Over dat soort jongeren schrijft Ray Davies graag, hij had zelf een zuster, Rosie, die naar down under was vertrokken en later wijdt hij een hele LP, Arthur, aan dat thema. In Dead End Street krijgen we eerst te horen hoe de thuissituatie is: een doodlopende straat.