PLAYBACK 8 december1966 – zo 8 december 20-22 u + vr 13 december 23-01 u

Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 8 december 2024, en vrijdag 13 december 2024 23.00 – 01.00 uur
Presentatie: Dirk van Dijk en Kees Brinkerink

Platenlijst voor 8 december 1966 1^e uur

Luister naar het prachtige Echoes van Gene Clark, zijn eerste single nadat hij uit de Byrds is gestapt. Overigens spelen nog diverse Byrds mee op Gene’s eerste solo-album waar dit nummer vandaan komt. Ook als lid van de Byrds schreef Clark al de prachtigste nummers. Commercieel was zijn werk niet, en hij had ook nog de pech dat de Byrds LP Younger Than Yesterday bijna tegelijkertijd uitkwam. Waarom Clark de band had verlaten: hij voelde zich minder betrokken bij de groep en, belangrijker, hij had ontzettende vliegangst waardoor hij niet meekon op toernees. Groepsleider McGuinn zei toen tegen hem: “If you can’t fly, you can’t be a Byrd.”

1. Tell it to the rain – Four Seasons (131)
2. My boyfriend’s back – Chiffons (117)
3. I’ve passed this way before – Jimmy Ruffin (84)
4. Where will the words come from – Gary Lewis
5. Look what you’ve done – Pozo Seco Singers (132)
6. Tell it like it is – Aäron Neville (79)
7. 98.6 – Keith (89)
8. Girl that stood beside me – Bobby Darin (110)
9. Words of love – Mama’s and Papa’s (single) 81
10. Communication breakdown – Roy Orbison (100)
11. Goodnight my love – Happenings (123)
12. East west – Herman’s Hermits (83)
13. Amerikaanse top 10
14. You keep me hanging on – Supremes (1)
15. Feelin’ groovy – Simon and Garfunkel
16. Echoes – Gene Clark
17. Please don’t ever leave me – Cyrkle (86)
18. What is soul – Ben E King
19. Baby what I mean – Drifters (98)
20. Bugler’s holiday – Leroy Anderson

2^e uur

Wat moeten we ervan denken dat Roy Orbison’s anti-oorlogslied in Amerika nauwelijks iets deed, terwijl het in Engeland de Top 20 haalde?
In het kader van onze serie ‘obscure groepen’ vandaag de Escorts, een clubje met uitstekende zangers dat vijf, merendeels leuke, singles op Fontana mocht maken en toen aan de kant werd gezet. Op Columbia mochten ze nog één single maken maar dat moest dan wel iets van Smokey Robinson zijn. Het werd dus hun zwanenzang.
En voor liefhebbers van klassieke muziek is er ook te genieten. Welk nummer dit uur is duidelijk geënt op Bach’s Wachet Auf, oftewel Sleepers Awake?

1. Come the day – Seekers
2. Inch Allah – Adamo
3. Cuckoo – Long John Baldry
4. Semi-detached suburban – Manfred Mann (21)
5. Dead end street – Kinks (28)
6. Land van Maas en Waal – Boudewijn de Groot
7. NL top 10
8. Capes of Good Hope – Winters Children
9. Colour my world – Petula Clark
10. Frank
11. In my calendar – Helen Shapiro
12. Walk with faith in your heart – Bachelors (42)
13. Save me – Dave Dee etc
14. There won’t be many coming home – Roy Orbison (39)
15. A fool am I – Cilla Black (17)
16. Engelse top 10
17. Green green grass of home – Tom Jones
18. My mind’s eye – Small Faces
19. Pamela Pamela – Wayne Fontana
20. From head to toe – Escorts
21. Born free – Roger Williams

Terugluisteren 1 december 1966

1^e uur

Nou hadden we onlangs de Easybeats als succesvolle Australische groep die naar Europa vertrekt (‘terugkeert’ mag je ook zeggen), en dan duiken opeens de Bee Gees op. Er is één opvallend verschil: de Bee Gees waren helemaal niet zo succesvol: de meeste singles hadden weinig of niks gedaan. Hun eerste platenlabel had er ook geen zin meer in en zo kwamen ze terecht bij een kleien platenbaas die een eigen studiootje had waar de heren naar hartelust mochten oefenen. En opnemen. Zo hebben ze het vak geleerd, en zowaar: het tweede plaatje dat op dat label werd uitgebracht deed het wel goed. Dat was dus Spicks and Specks, en daarmee dachten ze de Europese markt te kunnen veroveren. Er was helaas maar één landje in Europa waar Spicks and Specks aansloeg. U weet wel over welk landje ik het heb.

2^e uur

Terwijl we net zagen dat Australische jongeren het in Europa willen gaan maken waren er talloze Britse jongeren die ernaar verlangden om naar Australie te emigreren vanwege de armoede en ellende in Groot Brittannie. Over dat soort jongeren schrijft Ray Davies graag, hij had zelf een zuster, Rosie, die naar down under was vertrokken en later wijdt hij een hele LP, Arthur, aan dat thema. In Dead End Street krijgen we eerst te horen hoe de thuissituatie is: een doodlopende straat.