Delaney & Bonnie – Are You A Beatle Or A Rolling Stone (1972)
Jean Ferrat – C’est Beau La Vie (1963)
Maggie Bell – Queen Of The Night (1974)
Vandenberg – Burning Heart (1982)
Jimmy Jones – I Told You So (1960)
Bloom – Don’t Break This Heart (1976)
The Sweet Inspirations – Sweet Inspiration (1968)
Gordon Lightfoot – Beautiful (1972)
Isaac Hayes – Walk On By (1969)
Doug Sahm – You Can’t Hide A Redneck (Under That Hippy Hair) (1976)
Hotcha Trio – The Galloping Comedians (1951)
Vicki Sue Robinson – Should I Stay/I Won’t Let You Go (1976)
Windmill – Big Bertha (1969)
Tony Joe White – Scratch My Back (1968)
Bob James – Angela (1978)

Jean Ferrat – C’est Beau La Vie:

Er zijn twee Franse liedjes die altijd op een vakantiecassettebandje terug te vinden. Faire Comme L’oiseau van Michel Fugain is er één van en zeer geschikt om tijdens de eentonige rit over de snelwegen mee te brullen.

De tweede is vaste prik wanneer je ’s ochtends in de auto stapt voor een rondritje door de omgeving. De raampjes open, de zonnebril op de neus en met een vaartje van 50 à 60 kilometer per uur over de Franse binnenwegen. Onthaasten en de prachtige omgeving in je opnemen. Een lange lunch met een glaasje wijn en op de terugweg (via een andere route, natuurlijk) nog even een ‘brocante’ binnen lopen op zoek naar het koopje van de week.

C’est Beau La Vie is een lofzang op het leven, over de simpele dingen en de geneugten des levens. En over mijn leven: over de vele reizen en vreemde dingen onderweg, over lekker eten en naar muziek luisteren, en niet in de laatste plaats over de liefde van mijn leven met wie ik inmiddels 34 jaar getrouwd ben. Het ijle gezang aan het begin van het lied en dan de warme stem van Ferrat maken het tot een liedje om bij weg te dromen, liggend in het groene gras en starend naar de blauwe lucht. Of om (fonetisch) mee te zingen. Je hoort als het ware de glimlach in zijn stem. C’est Beau La Vie komt van het album Nuit Et Brouillard (1963) en was zijn eerste plaat bij Barclay. De opvolger zou het onvergetelijke La Montagne opleveren.

Tony Joe White – Scratch My Back:

Het is alweer vijf jaar geleden dat Tony Joe White op 75-jarige leeftijd aan een hartaanval overleden is. Hij was een ‘musican’s musician’, alhoewel 16 studio en 4 live-albums het tegendeel zouden moeten beweren. Echter, zijn best verkopende album was zijn debuut uit 1969 met een 50ste plek als hoogste positie. Het album is een klassieker.

Tony Joe White is een ondergewaardeerde muzikant en componist. Ik kan overigens iedereen zijn Collected-album aanraden, want dan heb je zijn carrière in een notendop van 3 CD’s. Een bijna perfect album. Bijna, want mijn persoonlijke favoriet Scratch My Back staat er niet op: een schitterende combinatie van Blues, Soul en Funk.

Soulful Eyes uit 1977 was het beginpunt van een zoektocht naar meer van deze anti-ster en via de bibliotheek (ja ja, ouderwets handwerk) kwam ik er achter dat hij verantwoordelijk was voor een paar grote hits van Elvis Presley (Polk Salad Annie), Brook Benton (Rainy Night In Georgia) en Dusty Springfield (Willie & Laura Mae Jones). En dat hij in 1970 een minihitje met Groupy Girl gehad had (Veronica Top 40), maar om de één of andere reden is die volledig langs me heen gegaan. Vele liedjes zouden door anderen naar de top gezongen worden, zoals Steamy Windows (Tina Turner) en Let The Healing Begin (Joe Cocker).