Vorige week was de eer aan TopPop, maar deze Nuggets ‘kijken’ en luisteren natuurlijk we naar de afleveringen van Popzien uit 1972 en 1973. De presentatoren waren respectievelijk Elles Berger en Eddy Ouwens met Leontien Lukassen.

Dizzy Man’s Band – Matter Of Facts (1972)
Topaz – Rainbow (1972)
Tee-Set – Early In The Morning (1966)
Livin’ Blues – When The Sun Goes Down (1970)
Long Tall Ernie & The Shakers – Don’t Knock Me Out (1972)
Armand – Dat Is Juist De Pest! (Twee Minuten) (1966)
The Eddysons – A Face (1968)
Tielman Brothers – Record Hop (1959)
Smyle – She Means A Lot To Me (1972)
Bjorn & Benny + Anna & Frida (ABBA) – Ring Ring (1973)
Shakin’ Stevens – Oh Julie (1982)
Harvey Andrews – Hey Sandy (1972)
Country Gazette – Keep On Pushing (1972)
Mayfly – Blue Sofa (1972)
Q’65 – Sexy Legs (1970)
Trapeze – Send Me No More Letters (1969)
Bolland & Bolland – Leaving Tomorrow (1973)
Danny Mirror – I Remember Elvis Presley (1977)

Tielman Brothers – Record Hop:

De basis van de Nederlandse rock & roll en popmuziek: de Tielman Brothers. Bijna elke Nederlandse band is schatplichtig aan Reggy, Ponthon, Andy en Loulou Tielman. In 1956 verhuist de familie van Indonesië naar Nederland (om uiteindelijk in Den Haag neer te strijken). De Broers speelden sinds 1947 al samen. Ze hebben een enorme muzikale aanleg, voeren stunts op en experimenteren met feedback en het wild zwaaien met de gitaren. Vanwege een wervelende show op de wereldtentoonstelling in Brussel mogen ze in 1958 hun eerste single opnemen: Rock Little Baby Of Mine. Dit is tevens de eerste rock & roll single van Nederland.

Ze worden enorm populair in onze buurlanden, Zwitserland, Oostenrijk en Zweden en zelfs in de V.S. worden hun singles uitgebracht. Maar het succes is in het buitenland groter dan in het Nederland anno 1960, die de wildemannen niet op waarde weten te schatten. Met name Willem Duys en Mies Bouwman moesten publiekelijk niets hebben van de capriolen en herrie. Pas nadat Peter Koelewijn een (Nederlandstalige) rock & roll hit scoort, krijgen de Tielman Brothers meer waardering van het door spruitjeslucht vergeven Hilversum en het publiek.

In Duitsland daar aan tegen zijn ze waanzinnig populair. Ze zitten in hetzelfde circuit als The Beatles, maar ontvangen 20.000 gulden per maand voor optredens; een gigantisch bedrag. De shows zijn wervelend, maar de uitgebrachte platen kunnen de opwinding – die de groep op het podium teweeg brengt – niet goed vastleggen. In 1963 krijgen Reggy en Andy een ernstig auto-ongeluk, waarbij Andy zijn arm op acht plaatsen brak. Mede hierdoor en de verandering van muziek van rock & roll naar beat betekenden in 1964 de langzame terugval van de groep om uiteindelijk een nachtcluborkest te worden, alhoewel ze in de beginjaren zeventig nog een korte opleving hebben.

Mayfly – Blue Sofa:

In 2001 besloten makers van Kopspijkers éénmalig een liedje te maken over artiesten en liedjes die slechts één keertje in de spotlights staan; de zogenaamde one hit wonders. One Day Fly werd een #1 hit met steenkolenengels van de hoogste plank, want de correcte vertaling voor een eendagsvlieg is Flash In The Pan of Mayfly. De eerste (Flash & The Pan) hebben een fors aantal hits op hun naam staan, maar de tweede band deed haar naam eer aan.

Mayfly is een band uit Bergen (Noord-Holland) en hebben zes singles en één (gelijknamig) album gemaakt. Opgericht in 1970 op een pleintje onder de naam Guruperide; een samenstelling uit de voornamen van de leden. Ergens in 1975 uit haar lijden verlost, want waar er uit Hilversum nog op enige sympatie gerekend kon worden werden ze door Veronica (en dus ook de Top 40 en tipparade) volledig genegeerd.

Het zag er anno 1970 nog belovend uit, want een demo van Blue Sofa kwam op het bureau van producer Martin Duiser terecht. Een prima liedje met een knipoog naar de zachte kant van The Beatles en The Kinks. Diengevolge mochten ze in 1973 een elpee maken; de opnamen namen drie weken in beslag. Deze kreeg goede recensies, maar verkocht zeer matig. Hun geluid valt het best te omschrijven als een combinatie van rock met folkinvloeden door het gebruik van viool, cello, fluit en akoestische gitaar. Enig sinds vergelijkbaar met de vroege Electric Light Orchestra. Helaas bleek wel dat hun softrock met viool en cello in lawaaierige feesttenten niet uit de verf kwam. De single Johnny uit 1974 was de laatste strohalm, maar werd ondanks een televisieoptreden in Van Oekel’s Discohoek geen succes.

De naam en muziek van Mayfly verdween in de vergetelheid en de mist der tijd. Pogingen het album op CD te persen liepen steeds op niets uit vanwege het gebrek aan interesse tot het album in 2014 ineens één weekje (plek 88) in de albumlijst stond. Een reünie zit er niet in, want zanger en componist Gustaaf Verburg is in 2009 overleden en een ander bandlid is kluizenaar geworden.