NUGGETS – onbekende en vergeten goudklompjes uit de pophistorie, vrij 6 oktober 22-23 u + ma 9 oktober 22-23 u (hh)
Hank the Knife & The Jets – Guitar King (1975)
Razzy – I Hate Hate (1974)
The Stereos – I Really Love You (1961)
Sting – Spread A Little Happiness (1982)
The Shuffles – Bitter Tears (1970)
Second City Sound – Grieg One (1966)
John Keen – Old Fashioned Girl (1973)
Anita Harris – Just Loving You (1967)
David Gates – Clouds (1973)
The Illusion – Did You See Her Eyes (1968)
Sanford Townsend Band – Smoke From A Distant Fire (1977)
Colosseum – Walking In The Park (1969)
Pete Wingfield – Eighteen With A Bullet (1975)
Jules de Corte – Ik Zou Wel Eens Willen Weten (1964)
Blood, Sweat & Tears – Tell Me That I’m Wrong (1974)
Sanford Townsend Band – Smoke From A Distant Fire:
Er zijn meer dieren die met meerdere partners paren dan (serieel) monogame dieren. Slechts een handvol dieren zoals zwanen, zeearenden, gibbons, tortelduiven en albatrossen zijn hun leven lang trouw. De mens hoort daar zeker niet bij, want volgens studies is circa de helft van de mannen ontrouw in hun relatie. Waarom? Ik zal het proberen uit te leggen middels een grapje. God zegt tegen Adam: ik heb je iets minder intelligent gemaakt dan Eva, maar hier is iets dat voor je kan denken! En hij geeft hem een penis.
Nu lopen niet alleen mannen hun geslachtdeel achterna, want overspel doe je met z’n tweëen. 39% van de vrouwen eet wel eens een stukje fruit buiten de deur. Minder dan de mannen, maar de meeste vrouwen gaan al na vijf jaar huwelijk op zoek (naar romantiek), terwijl de mannen er een jaartje langer over doen. En één op de 50 kinderen in de wereld wordt door een man opgevoed die (zonder het te weten) niet de biologische vader is. Een soort koekoekskind.
In 1974 kwam Johnny Townshend regelmatig over de vloer bij zijn vrienden Ed Sanford en Steven Stewart. De laatste kon hele nachten gitaar spelen, want hij wilde een uitstekend klassiek gitarist worden. Helaas betekende dit slaapgebrek voor Ed, die na weer een lange nacht-sessie riep dat hij eens moest ophouden met die rommel en iets moest schrijven dat geld ging opleveren. En hop, binnen een paar minuten klonken de ruwe melodieën van Smoke From A Distant Fire door de kamer. Iedereen kan die rommel schrijven. Townshend schreef de tekst; de titel kwam van een gedicht dat Sanford ooit op school had geschreven. Ze waren overigens al verantwoordelijk voor composities voor Loggins & Messina. In de studio van Muscle Shoals Sound Studios in Sheffield (Alabama) werden de opnamen gemaakt voor hun titelloze debuutalbum. Nadat Smoke From A Distant Fire een jaar later een Top 25-notering scoorde, besloot de platenmaatschappij het album opnieuw uit te brengen met de naam van de hit. Onduidelijk blijft of de componisten vanuit eigen ervaring schreven, maar ze weten de geest van een ruzie én scheiding perfect te omschrijven.
Pete Wingfield – Eighteen With A Bullet:
Een onbekende naam, maar de Brit Pete Wingfield speelde de piano op onder andere B.B. King in London en Seventy-Second Brave voor de Keef Hartley Band. Maar ook voor Van Morrison, The Housemartins, The Beautiful South, The Hollies, Paul McCartney, Dexys Midnight Runners, diverse albums van Colin Blunstone en vanaf 1983 achttien jaar bij de Everly Brothers. Bovendien was hij producer voor het debuutalbum van de Kane Gang en van de hit I’m Gonna Be van The Proclaimers, en hij schreef de megahit Tribute (Right On) van The Pasadenas (1988).
In alle eerlijkheid moet ik toegeven dat ik dit pas te weten ben gekomen toen ik in de geschiedenis van zijn enige hit uit 1975; Eighteen With A Bullet. Een doo-wop soulachtig lied met een dubbele bodem. Een bullet is de Amerikaanse uitdrukking voor een vette stip die in de wekelijkse muzieklijsten worden uitgedeeld. In de V.S. stond Eighteen With A Bullet inderdaad met stip op de 18de plek (om op de 15de plek te stranden). In Nederland kreeg het lied in de Veronica Top 40 als geste een stip toen het de 18de plek wist te bereiken, want eigenlijk had het er geen recht op omdat het maar twee plekjes gestegen was. 18 bleek ook het hoogst haalbare en het stond maar 5 weken in de lijst.
Net zoals de dubbele bodem zingt Wingfield Eighteen With A Bullet met twee verschillende stemhoogtes. Het hele lied is een woordspelletje over de wekelijkse lijsten, want een bullet (stip, dus) betekent dat je een hit in handen had. Hij zingt dat hij een ‘oldie but goodie’ is, vraagt veel gedraaid te worden en dat hij nu ook graag een album wil opnemen. Tegelijkertijd kan je het ook anders uitleggen: de zanger is 18 jaar jong en heeft last van een ‘bullet’. Ja, denk er maar rustig over na. Ik geef een hint…..ODOL. Nee, niet het mondwatertje. Nog steeds niet? Vooruit, een tweede hint dan…. Een rolletje pepermunt in de broek. Echt, meer geef ik er niet. Hij vraagt een meisje om hem op haar ‘playlist’ te zetten, want hij is nu een single maar ze zouden samen een album kunnen maken. En dit alles lekker verpakt in een heerlijke melodie, waardoor het in 1998 zijn weg vond naar de soundtrack van de film Lock, Stock, and Two Smoking Barrels met Jason Statham, Vinnie Jones en Sting.
Andere actuele programmaberichten: