Boston – Foreplay-Long Time (1976)
Kayak – Theme From Spetters (1980)
Traffic – Here We Go Round The Mulberry Bush (1967)
Cochrane – You’re Driving Me Crazy (1973)
John Martyn – Cocaine (1967)
Michael Jackson – Ain’t No Sunshine (1972)
Sandra & Andres – Something In My Heart (1968)
Dragon – Are You Old Enough (1978)
The Gamblers – Moon Dawg! (1960)
Jeff Beck Group – Got The Feeling (1971)
Love Unlimited – I Belong To You (1974)
World Of Oz – King Croesus (1969)
Lena Martell – One Day At A Time (1977)
The Saints – Know Your Product (1978)
Robert Long – Beschaafde Tango (1977)

Boston – Foreplay/Long Time:

Ouwe lullenrock? Dan wordt het tijd dat de jonkies de platenkast van de ouders eens goed door gaan spitten, want Boston is voor alle generaties een topband. De groep heeft dankzij het gitaarwerk van Tom Scholz een typisch geluid, aangevuld met de zang van Brad Delp. Hun debuutalbum in 1976 werd met 17 miljoen albums één van de bestverkochte ooit, en was compleet anders in vergelijk met de rockmuziek in die dagen.

Scholz was in zijn jeugd helemaal niet geïnteresseerd in rockmuziek. Liever bouwde hij motorvliegtuigjes en later versterkers. Pas op MIT kwam hij in aanraking met The Kinks en The Yardbirds, zonder verdere ambities. Na de universiteit ging hij aan de slag bij Polaroid als produkt-ingenieur, waar hij aan onder andere analoog geluidsysteem werkte. Als gevolg hiervan wilde hij een systeem bouwen, waarmee hij de muziek in zijn hoofd exact kon overbrengen. Jaren werkte hij overdag om ’s avonds in zijn kelder te experimenteren met dat systeem. Zijn geluid kan het beste verklaard worden als een laag van meerdere gitaren. Na een paar jaar had hij een demo, die hij aan alle grote platenmaatschappijen stuurde. Uiteindelijk durfde Epic Records de gok te wagen. Boston was binnen een paar weken een gigantisch succes met een uitzinnig publiek.

Sinds hun debuut heeft Boston slechts zes studioalbums gemaakt, mede doordat Scholz een hekel heeft in de schijnwerpers te staan. Hij heeft over het laatste album (december 2013) tien jaar gedaan. In alle eerlijkheid waren de respectievelijke opvolgers telkens een fractie minder dan het eerdere album. Maar dan nog zijn ze allen verschrikkelijk goed, en het debuutalbum is van de buitencategorie. Tegenwoordig houdt Scholz zich voornamelijk bezig met het werk voor goede doelen.

Foreplay is het allereerste lied dat Scholz (al in 1969) opgenomen heeft, maar het is samen met Long Time tot één nummer samengesmolten op het debuutalbum. Ter promotie van de band en Epic Records is erin 1976 een verzamelaar in omloop gebracht, It’s A Knock-Out, met daarop een aangepaste versie en iets langere versie van Foreplay/Fiveplay/Long Time. Persoonlijk vind ik dit het allerbeste nummer van het album en het is Boston in optima forma.

Robert Long – Beschaafde Tango:

Robert Long (vanwege zijn lengte) is een vreselijk onderschatte kleinkunstenaar en entertainer. Het is jammer dat je zijn liedjes nog zo weinig op de radio hoort of zijn shows op TV ziet in plaats van banale ‘reality-shows’ en de eindeloze herhalingen van herhalingen van herhalingen. Hij wisselde  serieuze onderwerpen af met liedjes volgepropt met taalgrappen of heerlijk vulgaire banaliteiten. In het theater had hij in wijlen Leen Jongewaard een perfecte medestander, want beiden schopten regelmatig en hard tegen de heilige huisjes.

Vrijwel al zijn albums verkochten goed en zijn vol van scherts, satire, liedjes en ander snoepgoed. Ik zou geen top 5 van mijn persoonlijke favorieten kunnen geven, omdat er simpelweg te veel mooie liedjes zijn. Ondergewaardeerd zijn de meesten, maar als ik dan toch gedwongen wordt er een paar uit te lichten dan zouden dat Liedje Voor Als Ik Er Niet Meer Ben, Dankbaar, Waarom Huil Je Nou, Na De Dood en Beschaafde Tango.