Southside Johnny & The Asbury Jukes – I Don’t Want To Go Home (1976)
Margo & The Marvettes – When Love Slips Away (1967)
Steve Hackett Ft. Richie Havens – How Can I (1977)
The Eddysons – Ups And Downs (1968)
ABBA – Why Did It Have To Be Me (1976)
Soul Survivors – Mama Soul (1969)
Jimi Hendrix – Machine Gun (1970)
Mark James – Suspicious Minds (1968)
Undertakers Circus – Ragnarock (1973)
Lalo Schifrin – Mannix (1968)
Bill Medley – If This Were The Last Song (1970)
Otis Clay – Trying To Live My Life Without You (1972)
The Gods – Real Love Guaranteed (1969)
Eddy Valk – One Last Look (1980)

Southside Johnny & The Asbury Jukes – I Don’t Want To Go Home:

1980: Uitverkoop – elpee’s voor ƒ 2,50 was de lokkende kreet. Tsja, daar kon ik natuurlijk niet aan voorbij gaan. Op z’n minst de bakken doorspitten, want je weet maar nooit. Ik had het moeten weten; ik kwam zelden met slechts één dingetje weg. Bepakt en bezakt sleepte ik circa 25 elpee’s naar de kofferbak van de auto.

Tussen die stapel elpee’s zat onder andere het debuutalbum van Southside Johnny & The Ashbury Jukes. Enkele vrienden schieten te hulp: Steve van Zandt, Clarence Clemons, Lee Dorsey en Ronnie Spector. In Nederland nagenoeg onbekend, maar ik kende hem van zijn vriendschap en samenwerking met Bruce Springsteen en Steve van Zandt. Sinds 1970 speelde ze samen in bandjes, die het clubcircuit nauwelijks ontstegen. Met name Van Zandt schreef een groot deel van de liedjes en speelde mee in de band, evenals veel E Street-leden. Bon Jovi noemt Southside Johnny zelfs een inspiratiebron. Van Zandt’s verplichtingen aan de E Street Band betekende het einde van de samenwerking in 1979, alhoewel hij van tijd tot tijd nog wel voor hem componeerde.

Southside Johnny heeft sinds 1976 bijna 30 albums opgenomen, maar hij kende weinig commercieel succes. Zijn album in 1991 (Better Days) leverde een piepklein hitje op met It’s Been A Long Time, waarop ook Springsteen en Van Zandt de vocalen bijdragen. Het lied gaat over hun samenwerking begin jaren zeventig.

Mark James – Suspicious Minds:

Suspicious Minds werd een vette hit voor Elvis Presley en in de jaren ’80 deden Fine Young Cannibals het (met een ander arrangement) nog een dunnetjes over. Mijn voorkeur gaat uit naar de Presley-versie, maar het origineel is van Mark James en dateert uit 1968.

Mark James zal bij de meesten geen belletje doen rinkelen, maar hij is verantwoordelijk voor (wereld)hits als Hooked On A Feeling, The Eyes Of A New York Woman, Sunday Sunrise, It’s Only Love, Moody Blue en Always On My Mind. Het leverde hem in de uitvoering van Willie Nelson twee Grammy’s op.