PLAYBACK 1 oktober 1965 – zo 1 oktober 20-22 u + vrij 6 oktober 23-01 uur

Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 1 oktober 2023 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 6 oktober 2023, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Kees Brinkerink

1e uur

Eddie Hodges kennen we hier eigenlijk alleen van I’m Gonna Knock on your Door, een Isley Brothers cover, waarin hij als 14-jarige probeert zijn meisje uit haar huis te lokken (Let’s Count kisses ‘stead of Countin’ Sheep!). Intussen zijn we vier jaar verder. Eddie wil toch wel volwassener overkomen en neemt dus een nummer van Bob Dylan op, want dat doet iedere zichzelf respecterende artiest, nietwaar? Een vrolijk muziekje, een meisjeskoor, kortom niet wat je bij Dylan verwacht. Doet dan ook vrijwel niets. Gelukkig staat er op de achterkant een veel beter nummer, van Al Kooper nog wel. De Engelse Rockin’ Berries haasten zich om daar ook een opname van te maken. Komt vast in november wel aan bod.

  • 01 Round every corner – Petula Clark
  • 02 I found a girl – Jan and Dean (116)
  • 03 Take me in your arms – Kim Weston (80)
  • 04 Don’t you know why – Searchers (105)
  • 05 Rescue me – Fontella Bass (76)
  • 06 Run baby run – Newbeats (90)
  • 07 The times they are a-changing – Pete Antell (140)
  • 08 Let’s hang on – Four Seasons (79)
  • 09 Water is over my head – Eddie Hodges
  • 10 Positively 4th street – Bob Dylan (66)
  • 11 Ain’t it true – Andy Williams (37)
  • 12 Ain’t that peculiar – Marvin Gaye (67)
  • 13 Treat her right – Roy Head (8)
  • 14 Amerikaanse top 10
  • 15 Hang on Sloopy – McCoys (1)
  • 16 When I see that girl of mine – Bobby Rydell (Kinks nr)
  • 17 Can you please crawl out your window – Vacels (108)
  • 18 Live like a lion – Rick Lancelot

2e uur

We zijn wel redelijk dol op Françoise Hardy. Dus als er in Frankrijk een nieuw vinylplaatje van haar verschijnt zijn we dubbel zo dol, omdat dat daar bijna altijd een EP is! Vorige week draaiden we al iets, maar er blijft dan nog genoeg over. Overigens is dit geen origineel nummer, ze schreef alleen zelf de tekst. Weet u van wie het origineel was? Nee hè, ik ook niet. Maar ik heb het opgezocht: het was Patsy Cline.
Intussen is er in Australië een leuk groepje bezig met de ene na de andere hit te scoren waar wij niets van af weten. Het wordt dus tijd dat ze eens deze kant op komen, ten slotte zitten er twee Nederlanders in dat clubje…

Frans de Graaff

  1. 01 Les Marionettes – Christophe
  2. 02 17 Jahr, Blondes Haar – Udo Jürgens
  3. 03 Quel mal y-a-t-il a ça – Francoise Hardy
  4. 04 Maria – Tielmann Brothers (35)
  5. 05 Look through any window – Hollies (29)
  6. 06 Capri c’est fini – Herve Vilard (36)
  7. 07 NL top 10
  8. 08 A la même heure – Sheila
  9. 09 Nothing like the real thing – Kenny Lynch
  10. 10 Wedding ring – Easybeats
  11. 11 It’s good news week – Hedgehoppers Anonymous(44)
  12. 12 Our love is slipping away – Ivy league
  13. 13 That means a lot – P.J. Proby (39)
  14. 14 Just a little bit better – Herman’s Hermits (10)
  15. 15 Engelse top 10
  16. 16 Crazy ‘bout my baby – Swinging Blue Jeans
  17. 17 It’s all in the way you look at life – Jackie Trent
  18. 18 Man with money – Everly Brothers

Terugluisteren 24 september 1965

1e    uur

Altijd een mooi nummer gevonden, dit nieuwe singletje van meneer Dylan. Net zoals ik de LP Highway 61 Revisited ook schitterend vind, waar dit vandaan lijkt te komen. Maar dat is niet zo, het werd echt als de opvolger van Rolling Stone opgenomen en uitgebracht, maar wel de vertrouwde sessie muzikanten als Al Kooper en Mike Bloomfield. P.F. Sloan (die trouwens van zichzelf Schlein heette, maar ja….) is vandaag niet alleen aanwezig met nummer 4 op de lijst maar ook als stuwende kracht achter The Thomas Group. Boze tongen beweren dat dit in feite alleen Sloan en Barri waren maar er zit wel degelijk ene Toni Thomas in de groep.

U weet het, we houden van obscure plaatjes die onterecht ongehoord bleven. Jonathan Marcus is zo’n voorbeeld: hij komt uit de stal van The Four Seasons, maar het resultaat klinkt toch meer als Sonny Bono.

 

2e uur

Als je in 1965 Adam Faith zegt zeg je automatisch ook ‘with the Roulettes’, want die bepaalden, samen met vaste componist Chris Andrews, vooral Adam’s geluid. En dat geluid is niet gering. Dit is één van hun beste (let ook op het intro-gitaartje!).
Over obscuur gesproken: Sylvan, nr. 9, was een kortstondig sterretje, bracht noodgedwongen een weekend door op het schip van Radio Caroline (‘’ Noodgedwongen?” Ja, ze zou alleen even aanwippen maar door het bar slechte weer kon ze pas twee dagen later terug), kreeg iets met Barry Mason en schreef later vrij veel teksten, o.a. van Tom Jones’ Delilah.