PLAYBACK 12 november 1965 – zo 12 november 20-22 u + vrij 17 november 23-01 uur

Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 12 november 2023 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 17 november 2023, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Kees Brinkerink

1^e uur

Wat een verademing om te horen dat Ray Stevens ook ‘gewone’ liedjes kan uitbrengen naast zijn komisch bedoelde producten. Maar ja, dit is dan niet een door hemzelf geschreven nummer, het komt van Joe South, en die is vanzelf al veel serieuzer dan Stevens!

Eigenlijk zijn het vandaag de Statler Brothers die meer in het straatje van Ray Stevens opereren. Na de scheiding maakt zij zich zich kennelijk zorgen over haar ex. Nee, hoor, beweert die, ik vermaak me kostelijk. Ik kijk de hele dag TV en tel de bloemen op het behang….

Een fraaie versie van Let’s Get Together door de groep We Five laat horen hoe belangrijk de stem van de zangeres (Beverly Bevins) was. Overigens was de eerste uitvoering die van het Kingston Trio.

• 01 Over and over – Dave Clark Five (63)
• 02 I can’t let go – Evie Sands
• 03 Flowers on the wall – Statler Brothers (96)
• 05 Party people – Ray Stevens
• 06 Something about you – Four Tops (58)
• 07 Love minus zero – Eddie Hodges (134)
• 08 Remember you – Zombies
• 09 Sunday and me – Jay and the Americans (102)
• 10 See saw – Don Covay (92)
• 11 I got you – James Brown (68)
• 12 Let’s get together – We Five (90)
• 13 Let the good times roll – Roy Orbison (85)
• 14 Fever – McCoys (72)
• 15 Amerikaanse top 10
• 16 Rescue me – Fontella Bas
• 17 One too many mornings – Association
• 18 You meet the nicest people on a Honda- Hondells
• 19 I got a feeling – Belmonts
• 20 Buckaroo – Buck Owens (99)

2e uur

Knap van Manfred Mann dat ze, begonnen als r ‘n’ b groep, met commercieel materiaal de ene hit na de andere scoren, hun centrale figuur, zanger Paul Jones, verliezen, overstappen op Bob Dylan covers, met een nieuwe zanger in zee gaan en daarmee ook nog diverse Top 10 hits halen. Als je dan ook nog bedenkt dat de keyboardspeler naar wie ze genoemd zijn eigenlijk neerkeek op al die ‘poppy’ nummers, dan is het des te opmerkelijker. Niet alleen hun singles doen het goed, drie van de EP’s die ze uitbrengen staan wekenlang bovenaan de EP-hitparade.

The Hep Stars was zo’n Zweedse groep waarvan we hier maar bij hoge uitzondering iets hoorden. Onterecht, zoals u vandaag kunt vaststellen. En u weet ongetwijfeld wie er achter het keyboard zat!

• Frans de Graaff
• 01 Just out of reach – Zombies

  02 La ragazza del clan – I Ribelli

  03 There’s no living without your loving – Manfred Mann

  04 Keep on dancing – Gentrys (40)

  05 Varka Sto Gialo – Trio Hellenique (37)

  06 Wasted words – Motions (17)

  07 NL top 10

  08 This year, next year – Honeycombs

  09 No no no – Crispian St. Peters

  10 Is it really over – Jim Reeves (46)

  11 Don’t bring me your heartaches – Paul and Barry Ryan38)

  12 Frank van Heerde’s bespiegelingen

  13 I’ve got mine – Small Faces

  14 Turn turn turn – Byrds (49)

  15 Baby I’m yours – Peter and Gordon (19)

  16 Engelse top 10

  17 The wizard – Marc Bolan

  18 No response – Hep Stars

  19 Tous les deux – Sheila

  20 Turquoise – Donovan

   

• Terugluisteren 5 november 1965 1^e uur
• Gene Clark, die voor The Byrds o.a. dit prachtige She don’t Care About Time schreef, leerde gitaar spelen van z’n vader. Hij was onder de indruk van het Kingston Trio en folk muziek in het algemeen. Geen wonder dat hij het aanbod van The New Christy Minstrels om erbij te komen, met beide handen aangreep. Twee albums lang bleef hij trouw lid, maar begin 1964 hoorde hij nieuwe muziek uit de radio komen en was helemaal verkocht. Hij kwam Jim McGuinn tegen, die een vergelijkbare achtergrond had (Chad Mitchell Trio) en dezelfde klanken uit de radio hoorde komen. Algauw werden The Byrds opgericht, met Clark als slaggitarist, maar sinds Dave Crosby de slaggitaar wilde spelen resteerden voor Clark alleen de tamboerijn en de mondharmonicar. Wat wel bleef was zijn songschrijftalent en één van de mooiste stemmen uit de pophistorie.
• 2^e uur
• Een niet heel bekende Nederlandse versie van Universal Soldier; het debuut van Olivia Newton-John; de originele, ‘mannelijke’, versie van Respect eeen heel aardig nummer van Graham Bonney. Zomaar wat krenten uit de pap.
  De populariteit van Dave Berry in ons land leidt tot het uitbrengen van een EP-track als single, en met succes ook. Het wordt zijn tweede Top 10 hit. Er zouden er nog twee volgen. Grappig dat hij in Engeland twee andere Top 10 hits had dan bij ons. This Strange Effect vonden ze maar niks.
  En dan The Eyes: een echt mod groepje dat een paar leuke nummers uitbracht, maar ze sloegen niet aan. Uit arren moede hebben ze zich later The Pupils genoemd (voelt u ‘em?) een een LP vol Rolling Stones covers uitgebracht!