PLAYBACK 3 maart 1966 – zo 3 maart 20-22 u + vrij 8 maart 23-01 uur

Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 3 maart 2024 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 8 maart 2024, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Frans de Graaff

1e uur

Als je nog behoefte hebt aan een hilarische versie van I fought the Law kijk dan op https://youtu.be/d_GZB4WO7Ko.
Twee toekomstige tophits, van Cher en van The Righteous Brothers. Van de laatsten zal het zo’n beetje hun zwanenzang zijn: na nog een paar kleine hitjes is het gauw voor ze gebeurd. De onderlinge samenhang (mooi rijm met ‘zwanenzang’!) was te broos. Van Cher blijven we nog decennialang horen.

Toch aardig van Chad Mitchell dat zijn (achter-)naam verbonden mocht blijven met het trio waar hij beroemd mee werd maar waar hij nu genoeg van heeft. En aardig van John Denver, die hem kwam vervangen, dat hij dat goed vond…

  1. I fought the law – Bobby Fuller Four (9)
  2. Bang bang – Cher (80)
  3. Woman – Peter and Gordon (52)
  4. Outside the gates of heaven – Lou Christie (97)
  5. It goes deeper than that – Baker Knight
  6. Soul and inspiration – Righteous Brothers (90)
  7. Nowhere man – Beatles (25)
  8. Sure gonna miss her – Gary Lewis and the Playboys (87)
  9. He’s hurtin’ me – Beverley Williams
  10. At the scene – Dave Clark Five (13)
  11. It won’t be wrong – Byrds (40)
  12. California dreaming – Mama’s and Papa’s (5)
  13. You baby – Turtles (29)
  14. Amerikaanse top 10
  15. Violets of dawn – Mitchell Trio
  16. Good lovin’ – Young Rascals
  17. Daydream – Loving Spoonful (25)
  18. Walk with me – Challengers
  19. Ain’t that a groove – James Brown + Famous Flames
  20. Batman – Marketts

2e uur

Ook dit uur een clubje dat zich ‘Brothers’ noemt maar het niet zijn. Geeft niet, zo lang je succes hebt, en dat geldt voor The Walker Brothers nog wel even. Opvallend, omdat het Amerikanen zijn, die in het Verenigd Koninkrijk veel beter verkopen dan in hun thuishaven.

Mooi van het Pye platenlabel dat The Kinks nu eens een single uit mochten brengen die geen stevig rocknummer was, en ook nog een maatschappijkritische inborst had, al was het vooral een satire op een bepaalde groep hippe snobs. Die aanpak lag Ray Davies wel, hij zou in de toekomst zijn kritische blik nog veel vaker op de hedendaagse samenleving laten vallen.

Frans de Graaff

  1. The sun ain’t gonna shine anymore – Walker Brothers
  2. Er ist wieder da – Marion
  3. Mourir ou vivre – Hervé Vilard
  4. This golden ring – Fortunes (12)
  5. You’re the victor – Q 65 (38)
  6. That day – Golden Earrings (2)
  7. Nl top 10
  8. As tears go by (stereo) – Rolling Stones
  9. Just how wrong you can be – Epics
  10. Frank van Heerde’s observaties
  11. I’ll do anything – Doris Troy
  12. Dedicated follower of fashion – Kinks (34)
  13. Shapes of things – Yardbirds (28)
  14. Hold tight – Dave Dee Dozy Beaky Mick and Tich (44)
  15. Sha la la la lee – Small Faces
  16. Engelse top 10
  17. De Noordzee – Boudewijn de Groot
  18. I can’t let go – Hollies

Terugluisteren 25 februari 1966

1e uur

We krijgen weer van alles te horen vandaag. Over waarom Soul and Inspiration klinkt als een Spector-productie, wat het niet is. Over waarom een kat hond werd genoemd. Over de linkse en rechtse band-leden waar Johnny Cash over zingt. Over hoe je als folkgroep van het stoffige imago van een nummer als Michael Row the Boat Ashore af moet zien te komen. En of dat lukt. Nee, dus. Over de zoveelste prachtige single van The Zombies die in eigen land volkomen wordt genegeerd. Over waarom Connie Francis klinkt als Petula Clark. En over de vraag of er nou wel of niet drums zitten in het nummer Listen People.

2e uur:

Vandaag een Italiaans nummer gezongen door een volbloed Amerikaan. Gene Pitney was een graag geziene gast op het jaarlijkse San Remo Festival, waar hij twee keer op de tweede plaats eindigde. De Italianen waren dol op hem want hij deed hun denken aan hun eigen Heldentenor Enrico Caruso.
We horen vandaag nóg een Italiaans nummer. Het was sterk geinspireerd door
I Get Around van The Beach Boys en was een Italiaanse hit van Equipe 84. De heren Howard en Blakeley, die we kennen van hun werk met o.a. Dave Dee etc., maakten er een engelse tekst bij en lieten het opnemen door een onbekende club, Clockwork Oranges, waarvan lange tijd vermoed werd dat dat dezelfde lui waren als Equipe 84. Was niet zo.