PLAYBACK 7 januari 1966 – zo 7 januari 20-22 u + vrij 12 januari 23-01 uur

Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 7 januari 2023 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 12 januari 2024, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Koen Edeling

1e uur

In het kader van ons streven om onbekende artiesten in het zonnetje te zetten vandaag o.a. The Elgins, een groep uit de Motown stal met, schijnbaar, één van de beste zangeressen uit die club. Nummers van Holland-Dozier-Holland, dus je zou verwachten dat ze de top haalden. Maar nee hoor. Ook in Nl hoorden we ze nooit. Verder dan twee kleine hitjes kwamen ze niet, maar in de disco-periode werden ze herontdekt, toch nog gerechtigheid.
Mocht u denken: die titel, Put Yourself in my Place, die ken ik ergens van, dan klopt dat. Er was een grote engelse groep die een nummer met dezelfde titel opnam, maar dat hadden ze zelf geschreven. De vraag is nu: wlke groep was dat?

  1. 01 A must to avoid – Herman’s Hermits (9)
  2. 02 California dreaming – Barry McGuire+Mama’s and Papa’s (99)
  3. 03 Tell me why – Elvis Presley (49)
  4. 04 Changes – Jim and Jean
  5. 05 Snowflake – Jim Reeves (81)
  6. 06 I fought the law – Bobby Fuller Four(137)
  7. 07 The weekend – Steve Lawrence (133)
  8. 08 I get out of breath – Turtles
  9. 09 Breaking up is breaking my heart – Roy Orbison
  10. 10 She’s just my style – Gary Lewis and the Playboys (10)
  11. 11 Put yourself in my place – Elgins(97)
  12. 12 Under your spell again – Johnny Rivers (52)
  13. 13 Five o ‘clock world – Vogues (7)
  14. 14 Amerikaanse top 10
  15. 15 I met him on a Sunday ’66 – Shirelles
  16. 16 Give up on love – Gerri Diamond
  17. 17 The genie – Brian Hyland
  18. 18 Sloopy 65 – Kriss Anderson
  19. 19 You’ve been cheatin’- Impressions
  20. 20 Zorba the Greek – Herb Alpert and Tijuana Brass (45)

 

2e uur

Ik moet bekennen dat ik een zwak heb voor bepaalde artiesten die flink op de emotionele toer gaan. Ik heb het dan over Roy Orbison, Gene Pitney, dat soort zangers met flinke vocale uithalen in de loop van hun nummers. Maar ook Cilla Black valt in die categorie. Veel van haar repertoire zegt me niet zoveel, maar dit soort nummers mag ik graag. Ik zou u willen aanraden ook eens naar haar live-optreden op de Ed Sullivanshow te kijken (https://youtu.be/8XObJClY7kc) want ook live stand ze haar mannetje (?).
Probeer ook eens te verstaan wat Freddie Lennon in vredesnaam zingt, daar zult u nog een hele kluif aan hebben…

Frans de Graaff

  1. 01 Love’s just a broken heart – Cilla Black
  2. 02 That’s my life – Freddie Lennon (in Nederlands)
  3. 03 Take me for a little while – Koobas
  4. 04 Take me for what I’m worth – Searchers (26)
  5. 05 You’re the one – Vogues (36)
  6. 06 Daytripper – Beatles (1)
  7. 07 NL top 10
  8. 08 Don’t turn your back on me – Mike Sheridan
  9. 09 La la Lies – Who
  10. 10 Frank van Heerde’s observatie
  11. 11 In my life – Beatles
  12. 12 Midnight to six man – Pretty Things(50)
  13. 13 Take me to your heart again – Vince Hill (49)
  14. 14 You were on my mind – Crispian St.Peters (45)
  15. 15 The water is over my head – Rocking Berries (43)
  16. 16 Engelse top 10
  17. 17 Keep on running – Spencer Davis Group
  18. 18 I can’t express it – David Ballantyne
  19. 19 Each time – Searchers
  20. 20 Du bist nicht allein – Roy Black
  21. 21 The hard way – Nashville Teens

Terugluisteren 31 december 1965 1e uur:

De Nederlandstalige (pop)muziek kent de nodige supersentimentele producten, maar ook de Amerikanen weten precies hoe ze op goedkope emoties platen kunnen verkopen! Een mooi voorbeeld is het Jan & Dean nummer vandaag. De geliefde dame is gestorven tijdens de geboorte van de dochter, maar gelukkig lijkt die dochter sprekend op haar! En dat levert, als ik het zeggen mag, nog best een aardig nummer op,ook! Klein wetenswaardigheidje: men zegt dat tijdens de opnames hiervan de Beach Boys in de studio ernaast bezig waren met het Party album, dat Dean even ging buurten en toen de enige bleek die de tekst van Barbara Ann een beetje kende. Hij mocht het meteen voorzingen voor de opname.

2e uur

Vandaag minstens twee voorbeelden van een droevig verschijnsel in de popmuziek: als een groep na één of twee hits niet meer zo in de smaak valt van het publiek, dan kunnen ze nóg zulke mooie nummers maken, maar hits worden het niet. Dat is het geval bij The Applejacks en ook bij Billy J. Kramer & the Dakotas. I’m Through is volgens ons het beste nummer dat de ‘Jacks ooit op plaat hebben gezet, maar het verkocht voor geen meter. En producer George Martin heeft zijn uiterste best gedaan om van Neon City een top-nummer te maken. Gelukt, volgens ons, maar niet volgens de platenkopers. Een schrijnend onrecht.