Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 8 oktober 2023 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 13 oktober 2023, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Eduard Hanauer

1^e uur

Er waren in San Francisco natuurlijk talloze bandjes die droomden van succes. Zoals er ook kleine platenlabels waren met dezelfde droom. Autumn was zo’n label. Ze waren op zoek naar liefst Brits-beinvloede groepen die inkomsten voor de maatschappij konden creëren. En zo kwamen ze uit bij The Beau Brummels, opgericht in 1964, rond jeugdvrienden Ron Elliott en Sal Valentino, en genoemd naar de befaamde Engelse ‘dandy’ George ‘Beau’ Brummell. (Let op de spelling met twee keer een ‘l’!). Hun muziek deed ook wel denken aan sommige Britse groepen, dus werden ze de studio in gesleurd waar onder leiding van Sylvester Stewart, die zich later Sly Stone zou noemen, de eerste nummers werden opgenomen. Ze hebben hun beste tijd alweer gehad, enkele leden moesten in dienst, Elliott kreeg ernstige diabetes, enz.

• 01 Yesterday – Beatles (1)
• 02 Chapel in the moonlight – Bachelors (88)
• 03 I ain’t marching anymore – Phil Ochs
• 04 Don’t talk to strangers – Beau Brummels (98)
• 05 You’re the one – Vogues (35)
• 06 Get off of my cloud – Rolling Stones (64)
• 07 Early morning rain – Peter, Paul and Mary (97)
• 08 Love minus zero – Eddie Hodges (121)
• 09 Rusty bells – Brenda Lee (100)
• 10 Round every corner – Petula Clark (85)
• 11 You were on my mind – We Five (3)
• 12 But you’re mine – Sonny and Cher (68)
  13 Do you believe in magic – Loving Spoonful (9)
  14 Amerikaanse top 10
  15 Baby don’t go – Sonny and Cher
  16 Turn turn turn – Byrds
  17 Cleo’s back – Jr. Walker and the All Stars (91)
  18 Mr. Jones – Grassroots
  19 Gemini – Ventures

2^e uur

Merkwaardige gewoonte van Engelse artiesten om namen van bekende historische figuren te gebruiken. Denk aan Engelbert Humperdinck (Duits componist), Tom Jones (romanfiguur), Uriah Heep (romanfiguur van Charles Dickens), en nu Charles Dickens zelf. David Anthony was eigenlijk modefotograaf maar raakte verzeild in een opnamestudio, moest natuurlijk een opvallende naam hebben, en maakte wel drie plaatjes. Helemaal niet gek, maar zijn ‘stiel’ was het niet.
Luister naar de prachtige samenzang bij zowel The Fortunes als The Four Pennies.

Frans de Graaff

• 01 Well respected man – Kinks
• 02 Hast du alles vergessen – Drafi Deutscher
• 03 Wees niet bang – Johnny Lion
• 04 Cadillac – Shamrocks (38)
• 05 Als ik de golven aan het strand zie – Ria Valk
• 06 Zomaar een soldaat – Don Mercedes (36)
• 07 NL top 10
• 08 I stand alone – Charles Dickens
• 09 Yesterday – Marianne Faithfull
• 10 Here it comes again – Fortunes (45)
• 11 Until it’s time for you to go – Four Pennies (47)
• 12 Frank van Heerde
• 13 Yesterday man – Chris Andrews (44)
• 14 Run to my loving arms – Billy Fury (25)
• 15 Message understood – Sandie Shaw
• 16 Engelse top 10
• 17 Belinda – Rocking Ghosts
• 18 Never had it so good – Paramounts
• 19 Le Folklore Americain – Sheila
• 20 We shall not be moved – Seekers

Terugluisteren 1 oktober 1965

1^e    uur

Eddie Hodges kennen we hier eigenlijk alleen van I’m Gonna Knock on your Door, een Isley Brothers cover, waarin hij als 14-jarige probeert zijn meisje uit haar huis te lokken (Let’s Count kisses ‘stead of Countin’ Sheep!). Intussen zijn we vier jaar verder. Eddie wil toch wel volwassener overkomen en neemt dus een nummer van Bob Dylan op, want dat doet iedere zichzelf respecterende artiest, nietwaar? Een vrolijk muziekje, een meisjeskoor, kortom niet wat je bij Dylan verwacht. Doet dan ook vrijwel niets. Gelukkig staat er op de achterkant een veel beter nummer, van Al Kooper nog wel. De Engelse Rockin’ Berries haasten zich om daar ook een opname van te maken. Komt vast in november wel aan bod.

2^e uur

We zijn wel redelijk dol op Françoise Hardy. Dus als er in Frankrijk een nieuw vinylplaatje van haar verschijnt zijn we dubbel zo dol, omdat dat daar bijna altijd een EP is! Vorige week draaiden we al iets, maar er blijft dan nog genoeg over. Overigens is dit geen origineel nummer, ze schreef alleen zelf de tekst. Weet u van wie het origineel was? Nee hè, ik ook niet. Maar ik heb het opgezocht: het was Patsy Cline.
Intussen is er in Australië een leuk groepje bezig met de ene na de andere hit te scoren waar wij niets van af weten. Het wordt dus tijd dat ze eens deze kant op komen, ten slotte zitten er twee Nederlanders in dat clubje…